geçen yıl cağaloğlu'nda bir vesileyle tanıştığım, birkaç saat aynı ortamda bulunduğum yazar. beni hatırlamaz, konuşabilirim. çünkü kibrinden ayağını bastığı yeri bile görmüyor. her iki cümlesinden birine "ben bir yazarım" diye başlıyor. evet, araştırıyor, çalışıyor, iyi malzeme topluyor, buna bir şey demem ama, üslubuna da aynı şekilde kibirden yaklaşılmıyor.
ha, bu arada, yazdıklarından öyle bir para kazanıyor ki, orhan pamuk falan hikaye bunun yanında..
kıskandığımdan söylemiyorum bunları. şimdi bunları söyleyince, sözlükte üzeceğim arkadaşlar olduğunu da biliyorum. sonuçta "cemaatten". ama yine de akıllarının bir köşesinde bulundursunlar bu söylediklerimi... bakarsın, lazım olur...
