okuldaki yavşak düşmanı necati'yi bir türlü gebertemediği için üzüldüğüm çocuk.
hayır, o kadar yumruk, tekme, tokat, kafa... niyeyse yine de piçe bi bok olmuyo, bir araba sopadan hemen sonra gene yavşak yavşak gülmeye ve hiçbir şey olmamış gibi ortada gezinmeye başlıyor. hayır, ertesi hafta bakıyoruz, ne bir morluk, ne bir yara izi, ne de bir şaftı kaymışlık. hiç dayak yememiş gibi piç. dahası gene sağlam bir dayak yiyeceğini bile bile piçlik yapmaktan vazgeçmiyor herif. salak yemin ederim gerizekalı bu çocuk. kafasına vura vura iyice salaklaştı zaar.
