Çevrenizdeki kişide herhangi bir spesifik sebep olmadan ani öfke patlamaları, aniden başlayan sivridilli yaklaşımlar var ise uzun zaman süren bir sömürünün sonunda size sınır koyma denemesi yapıyordur. O kişiyi kaybetmek istemiyorsanız sınırları ihlal etmemeye özen gösterin.
Dümdüz kısır. Yağlamadan sarmaya, mantıdan dolmaya her zor yemeği yapıyorum ve beğeniliyor ancak herkes ısrarla kısır yapmamı bekliyor. inanılmaz geliyor.
Babamdan ve ailesinden kalan herhangi bir iz istemediğim için eşimin soyadı en ağır hakaret dahi olsa alırım ancak bir kadın arkadaşım eşinin ailesi evlenmelerini istemediği için özellikle soyadlarını almamıştı. Çocukları dahi oldu bunun üzerine ama ısrarla almadı ve almayı da düşünmüyor. Bu net bir tavırdır. Bazen bir sisteme bazen bir aileye... Ancak hiçbir sebep yokken almıyor ise altında yatan sebep evlendiği kişiyi nasıl gördüğüyle ilgili olabilir.
Olayın tüm siyasi, hukuki, vicdani yönünü bir yana bırakıyorum zira tartışacak en ufak şey olmaksızın her şey apaçık ortada... Belirli kesimdeki insanların yetiştirdiği çocuklardaki tehlikenin farkında mısınız? Aynı yanlışı iki defa yapacak kadar cesurlar çünkü biliyorlar ki aynı hatayı 10 kere de yapsa o hatayı 10 kere satın alacak bir güç var arkasında. Burdan anlıyoruz ki buraya yansıyandan ziyade evde de bir alkışlanmadığı kalmış...
Elinde mutlaka bir şeylerin kalacağı yok sayılamaz bir gerçektir. Bu oturttukları sağlam (!) ilkelere olan inancımdan ötürü değil, dini yalnızca bir aracı olarak kullandıklarına olan inancımdan ötürü... Din tarihte pek çok yerde yalnızca toplumu zaptetmek için ortaya atıldı hatta zaman zaman yöneticiler ilah ilan edildi. Bugün de farklı bir versiyonun etkileri sürmekte. Din kavramı bugün bütünüyle kaybolsa daha farklı bir kontrol mekanizması elbette bulunur ve yerine ustalıkla koyulur.
insanda ölümden sonrasının varlığı düşüncesinin yokluğundan daha büyük bir anlamsızlık oluşturduğunu düşündüğüm zamanlar oldu. Yaşadıklarım karşısında birilerinin cehennemde yanma fikri içimi soğutan bir metafor olmadı hiçbir zaman. Bunun yerine Tanrıya "Bunu bana neden yaşattın?" haykırışlarım daha fazlaydı. inancımı agnostik bir zemine oturttuktan sonra ise bir şeylerin hazzını da yasını da öteki dünyaya bırakmak zorunda olmamak hayattan aldığım zevki artırdı. Ölümden sonrası yoksa bunca yaşanana değer bir son olsun diye yaşıyorum.
