ders çalışmamak için kendini paralamaktır. bunu yaparken de vicdanı rahat tutmaya çalışmaktır.
-sınavlarada az kaldı ya, ders çalışmak lazım artık.
-neyse ya çalışırım biraz dinleneyim. (yorgunken olmaz tabi.)
-biraz da tv izlesem fena olmaz, dünyadan haberimiz yok valla! (haklı sebep bulma.)
-hmm.. bulaşık sırası bendeydi dimi, onları da yıkasam, mutfak temiz olsun bari. (temizlik imandan gelir malum.)
-geç oldu ya yatayım artık, yarın çalışırım. (bir gün atlatılmıştır gönül rahatlığıyla.)
bu konuşma kendi kendisiyle gerçekleşir insanın. sınavlar bitene kadar devam eder zaten.
lokantalarda tuzluğun içinde pirinci görünce sebebini açıklamak.
bu arkadaş atomu parçalarına ayırıyormuş gibi bir edayla anlatır bunu. herkesin böyle bir arkadaşı vardır. lazımdır da.
