Sürdürmesi meşakkatli olan bir şey. Ama bir kez rayına oturduysa eğer mükemmel bir şekilde ilerlemeye devam ediyor. Güvenin olmazsa olmaz bir faktör olduğu aşikâr. Bir de telefon çok önemli. Atılan her adımdan haberdar etmek mantıksız olur ancak uzaktaki sevgili nerede ve kimlerle birlikte olduğunuzu genel olarak bilirse iki tarafın da içi rahat eder. Sonra karşı tarafın rahatsızlık duyabileceği ilişkilerden kaçınmak gerek. Bir kız/erkek size diğer arkadaşlarınıza kıyasla belirgin olarak farklı davranıyorsa mutlaka ama mutlaka mesafeyi koruyun ve belirli bir çizgiyi aşmalarına asla müsade etmeyin.
Sık sık "keşke burda olsan.", "dayanamıyorum çok özledim.", "kahvesi harika bir yer var burada, geldiğinde beraber içelim.", "bir fotoğraf atsana, ama kocaman gül.", "çok şık giyinme*" gibi cümleler süsleyecektir konuşmalarınızı. Bazen hakikaten de dayanılmaz hale gelecektir ayrı olmak. Ağlarken göğsüne yatıp sakinleşememek delirtecektir sizi. Ama kavuşma zamanlarını ayarlamak, heyecanla sevgilinin geleceği günü beklemek, otogarda boynuna sarılıp kimselere aldırmadan öpmek, öpmek, öpmek... her işin içinde hüzünle birlikte bir güzellik de varsa şayet, uzak mesafe ilişkisinin hüznünde gizli güzellik de budur işte. Birlikte geçirilecek kısıtlı zaman mükemmel değerlendirilir. Sevgilinin kokusu bol bol, sanki depolayabilecekmişçesine içe çekilir her saniye. işte böyle bir şey. Gözüm doldu, hıyar sözlük.
