insanı bir pamuk prensesin koynundan alıp, pinokyonun taşaklarına bırakan oradan da tutup peter pan'in cebine sokabilen şarkıların mucidi güzel insanlar. öyle ki semtten bir abi gibi severim adeta. o kadar şizofrenik şeyler çağrıştırır şarkıları.
çocukluk ile birlikte, hayallerin, horoz şekerlerinin, koskoca bir geçmişinde ölmesi demektir. hele ki dede elinde büyüdüyseniz artık yapayalnızsınızdır...
