annenin evin her köşesine koyduğu saksılardan illallah denmesi.kendinizi amozon ormanlarında yaşıyormuş gibi hissetmenize neden olur. evin ortak alanı olan salonu doldurduğu yetmiyormuş gibi birde sizin odanızı ot yeşillikle doldurması sizi çileden çıkartır.birde bunlarla konuşur, size bile bu kadar güzel sözler söylememiştir.
(bkz: büyüdün mü kızım sen,)
(bkz: oyoy ne güzelde açmış,)
(bkz: şunun güzelliğine bak ablası..)
ailenin yanında üniversite okumak; bir yandan annenin mis gibi yemekleri,fatura,ev kirası,yurt parası derdi yok,şehir dışında bunlara para veresiye kadar aynı şehirde bu paralarla gezmene tozmana harcarsın,bildiğin bir şehirdesin...bir yandanda kaçırdığın;yeni bir şehirde hayata atılmak tek başına,yeni insanlar tanıyıp o insanların gerçek yüzünü görmek,hayatı tanımak...
yine de kararsız kaldım.hangisi insana daha çok şey kazandırabilir ki.
