Niçe'nin dediği gibi; "şüphe değil kesinliktir insanı deli eden!.."
kesinlik!.. zira ortada delirten bir kesinlik varsa; doğurduğu bir çaresizlik olmalı!.. şüpheden kaçış yolları bulunabilir ama kesinlikte öyle bir yolun olmaz. eğer gerçeklere düşünerek varabiliyorsak ve ya gerçekler önümüze pat diye koyulursa!..
verilen cevaplar keskin köşeleriyle çizilmişse!..
düşünce süreci akıl süzgecimizden geçmeden, kesin olmayan düşüncelerimiz kesinliklere muhatap olmuşsa
evet düşünen organ olan beyin delirebilir.. zira düşünmek şüpheyle oluşan bişeydir. şüphe ise kesinliğe giden yoldur.
ve ya bu da kesinlikle şüphelidir!..
cevabı şüphe olan sorudur. belirsizlik insanı yok eder. gerilla taktiği de bunu gerektirir, ne zaman nereden saldıracağı belli olmayan bir düşman vardır karşınızda, ilişki mevzunda ise kız size bi bok söylemeden gereksiz yere trip atar ve bu uzun süre devam ederse sıkıntı yaşarsınız ama net bir şekilde senden sıkıldım çünkü bana bir faydan olmadığına karar verdim derse en fazla 1 ay üzülürsünüz ama sebepsiz yere gittiğini düşünsene o zaman napıcan? yani şemsiyenin boyutunu bilmek her zaman daha faydalıdır.
şüphede umut kesinlikte imkansızlık vardır..
insanı deli eder elden bir şey gelmemesi..
ama ünlü bir ergenin dediği gibi;
önemli olan imkansızı başarmaktır.
gerçeklik duygularla ve anlık deneyimlerle değişiverir. hayır, gerçeklik diye bir şey yoktur.
sadece şüphe vardır ve o anki şüphelenilene dair geçici kabul edişler.
şüpheler üzerine şüphe etmek deli eder. çünkü şüphe, bir kabulleniş dur demezse sonsuzluğa varabilir. aslında değişmeyen sonsuzluk delirtir.
