Sona yaklaşır ömrüm her saniye her dakka bi kayıp var
Mutluluk peşindeyken kalp neden olmayacakları sayıklar
Acı mı olgunluk tecrübe mi ben hiçbirini istemiyorum artık
Çocuk olayım tecrübesiz fakat sevdiklerim gitmesin kalkıp
Sarardı yaprak bu mevsimin soğukluğundandır üşüyo hep kalp
Anlatamıyorum yetmiyo kelimem içe atıyorum o da saça düşürüyo ak
Büyütüyo sessizlik sırrımı tonlarca yükün altında kalmak gibi
Taşıyamıyorum yıkılıyorum ama durmuyo zaman devam ediyo hayat
Keşke sevdiklerim yanımdayken dursa zaman
Ölene dek öyle geçirsem vaktimi düşse ağlayan yüzlü maskemiz
Ama tam tersi ne zaman acı çeksem zaman o an geçmez oluyo
Tam tersi mutluyken zamanla yarışmak imkansız kahretsin
2x
Bırakır giderler hep
Kanatır bu heryerini
Yaşamak
Her gün ölmek gibi
Ama bazenler çoğalır bi yudum hatrım kalmamış mı kimsede
Diz kapaklarım yere değdiği an yardım eli yok mu kimseden
Yabancılaştım eskiden her sırrımı verdiğim değerli kardeşle
Dünya durmadıkca mecbur olanları izleyeceğim hayretle
Yazmaktan korkuyorum aklıma korktuklarımı getirir diye
Bi de yalnızlık ipi boynumda bekliyo sandalye düşer diye
Yine aynı yerdeyim daire çiziyorum yıllarca koştuğum halde
Kalmadı taakatim pes ediyorum artık hem de başladığım yerde
Hadi kaldırın elleri!!!
Hadi yalansa söyleyin kime bu kini?
Tut s*ki sıvazla,yeni gelin misali gazla,
Fazla azma,elda kazma göm! (yallah)
in kucaktan baban tutsun elini.
Bırak bu rock kaç satar yaptığın punk!
Aldatmakta kan biraz,
Zamanla anla herşey yandı bir yalanla.
Yaz kağıtlara ve kaz satırları,
Tanrıya arz belki de sana farz çal!
Yık hadi evini ve yak bütün resimleri,
Kalk ve de bak günah her bir yasak!
Kır kapıları!
Kır camları!
Kır bütün kalpleri,yak anıları!
Zaman durabilir ama kandırabilir,
Ömrünü harcayıp,s*ktiri basabilir!
Hadi kaldırın elleri!!!
Kimin bu kibir?
Kimi kafa s*kilir ve kimi kemirilebilir.
Renk getir ve bitir her oyunu.
Çok sıkıldım artık yolunuzu bulun.
Yavaş oturduğun yaş,taş vede baş.
Yanaş hadi yanıma bu koş,bu nonoş ve bu hoş koku,loş ışık.
Folloş rahibe din satmakta lan,
Hin artmakta lan!
in kucaktan anan tutsun elini ve bırakmasın.
Söyleyin atmasın,teo rock yapmasın,
Anladık farklısın ama g*tün kalkmasın,
Az biraz bass basın!!!
Kır kapıları!
Kır camları!
Kır bütün kalpleri,yak anıları!
Zaman durabilir ama kandırabilir,
Ömrünü harcayıp,s*ktiri basabilir!
Siyah bütün renkler ki kandım,
Anladım ki yarın olmayacak...
Kan revan içinde kalma sen,
Anladım ki yarın olmayacak!!!
''sabahın tam üçündesin, dertlerin en gücündesin, hala onun peşindesin, gitme dedim; gittin gönül.''
bu şarkıyı uzun zamandır dinlemiyordum. dinleyip ''anda'' kalmak çok zor. mesela şu an ortaokula gittiğim yaşlarda kendi başıma yaptığım şehirlerarası yolculuk aklıma geldi. benden altı yedi yaş büyük kuzenimle dertleşmelerimiz, çok şey yaşamışım gibi bilmişçe konuşmalarım...(yay burcuyum) gece kuzenimle balkonda otururken yıldızları izlerdik. kapkaranlıktı çünkü sokak. dağlar görünürdü. işte odada bu şarkı çalıyordu. o zamanlar fazla melankolinin insana zerre fayda sağlamayacağından habersizdim.
