her şey sana benzedi. şu çiçek, böcek, çöp kutusu, masa, kirli tabaklar, paslı demir, kokmuş çoraplar, bozuk bir battaniye, terlemiş ayaklar, tozlu sehpa...*
Şimdi sen yoksun ya..
öyle garip, öyle yetim ki yüreğim
yaşamaktan geçtim, nefes alamaz oldum
ah bir görebilsem seni
ah bir gözlerine bakabilsem
yüreğine dokunabilsem
elini tutmak istesem çok mu olurum
ya dudaklarından öpmek istesem..
sarılsam sana söyle,
sarılamadığım tüm zamanlar için..
acısı dinse sensizliğimin.
aç kalmış yüreğimi doyursan sevginle.
Sahi...
sen hiç acıkmaz mısın
Yok yok çok oldu biliyorum
Şimdi sen yoksun ya..
sana dair herkesten sakladığım gülüşlerim soldu
sadece seninle dolu olan yüreğim kanadı
senden başkasını görmeyen gözlerim ağladı
sensizlik sardı dünyamı
hani içinde sadece senin olduğun
seninle yaşadığım dünyam
Şimdi sen yoksun ya
dünyam yok
ben yok
Yok yok çok oldu biliyorum
hani şöyle bir sesini duyabilsem,
seviyorum desen.
bu bile yeterdi yaşamam için
