somurtuş gibi bıçak, nara gibi tokat
zift dolu gözlerde karanlık kat kat
yalnız seccademin yönünde şefkat
beni kimse okşamaz madem
öp beni alnımdan, sen öp seccadem.
beni güzel hatırla
bunlar son satırlar
farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
beklide bir rüyaydım
senin için..
uyandın ve ben bittim
beni güzel hatırla
çünkü sevdim seni ben her şeyini
sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın
yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini
beni üzdün kınamadım
alışıktım vefasızlığa el oldun aldırmadım
beni güzel hatırla
sayfalarca mektup bıraktım sana
şiirler yazdım her gece
çoğunu okutmadım
sakladım günahını sevabını içimde
sessizce gittim senden öncekiler gibi sende anlamadın
beni güzel hatırla
sana unutulmaz geceler bıraktım
sana en yorgun sabahlar
gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım
en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka
söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
vedalar bıraktım duraklarda
ne arasan bir sevdanın içinde
fazlasıyla bıraktım ardımda
beni güzel hatırla
dizlerimde uyuduğunu düşün
saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
anlından öptüğüm dakikaları
birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün
şaşırtmayı severim biliyorsun
bu da sana son sürprizim olsun
şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
beni güzel hatırla
gidiyorum.
hazmı zayıfladı midemin tanımadı tadını.
tadın başkasında kalmış bendeyse adın.
tanıdık gibi bu koku? gelsin bırakın.!
tutsak olmuştum kokuna ama hatırlamadın.
hatırın mı? katır bile daha samimi. sen yalansın.
