iki nefes arası özlenilen duygular için (her konuda olabilir) yapılan ve anlayacak kapasitesi olan insanlar için çok fazla şey anlatan kafiyeli yazı şeysi.
şiir duygunun melodileşmesi.
kelimeler mana dışında bir ahenk kazanır
senfoni adeta
her kelimenin kendi yükü dışında belki onlarca çağrışımı yayar kulaklara
basit kafiyefen öte müzikalite
hoş vurgular
bazen ağır
bazen çığlık.
her şairin bir müziği vardır
şairden durduk yere ansızın bir şiirini okumak imkansız
onun kendine has makamını, tınısını hissetmek gerekir.
şiir bana hiç sevilesi bir şey gibi gelmedi, yazan için saklı kalsa belki bir kıymeti olabilirdi ama sanki böyle oraya buraya yazınca kişinin hissiyatını satması gibi bir hal alıyor. mutlaka para karşılığı bir satış değil bu, popülariteden tut da birilerinin beğenisini kazanma arzusunu karşılamaya kadar git. ne bileyim olmuyor işte.
daha feci bir şey yazacaktım da önsöz gibi oldu yukarılar hep. şimdi sözlükçülerin ezberlerindeki şiirler başlığını görünce dayanamadım dertlendim. bir insan bir şiiri, hadi biraz yontuyorum; bir başkasının şiirini neden ezberler ki? o acı, o keder, o sevinç, o pişmanlık, o umut, o arzu, o öfke senin değil ki; zamanın birinde yaşanmış ya da yaşanmışlığından bile şüphe edilebilir bir durumun aktarımı sadece. senin kendi hislerini aktaracak kendi cümlelerin olmalı; çok güzel, çok anlamlı, çok derin, çok şekilli kelimelerden olmasın ne olur ki?
bazen bağıramaz insan, bazen gerçekten düşünemez, konuşamaz hatta belki, burun kemiğinde hissettiğin bir sızı yahut boğazda beliren bi yankı, hafife alınmaması gereken ne kadar insancıl duygu varsa bazen bilmem kaç dize bazen birkaç satırdan oluşan insanı anlatan yazılardır insanın olduğu yerde umut umudun olduğu yerde de şiir vardır ve yaşar kemalin de dediği gibi: insan çürümeden şiir çürümez.
mutluluk için bir sebep göster
sanki hiç gülmeyecekmiş gibi ağlarken
bir sebep göster ki aydınlansın sigaramızın dumanı
gülsün o dal gibi titreyen bahtiyar
göster ki karanlığa gülelim
göster ki aydınlığa dönelim
Yapmacık selamlar ve vedalar ,
titreyen güneş ışığı
yavaş ! diyordu namlı masal sevdalıları
bırak diyordu o güneşe yüz çevirenler
bırak , gün ışımaz artık
Necpi Fazıl'a göre şiir 'Mutlak hakikati arama sanatı'
Cenap Şahabetin'e göre 'Kelimelerle resim çizme sanatı'
Yahya Kemal'e göre 'kelimelerin düzenli istifi'
ismet Özel'e göre 'kritik dönemlerin sanatı'
devamı bende kalsın...
