aslında "şeytanın yerinde olsam ben de tanrıya isyan ederdim dedirten insanlar" olacaktı başlık, ama malum karakter sınırlaması...
tanım: istikrah ettiren tutumları; fevkalade anlayışsızlıkları ve ahlaksızlıklarıyla "hani bunların aklı, mantığı nerede? bu mudur tanrının yarattığı en üstün varlık? şeytanın yerinde olsam ben de tanrıya isyan ederdim" dedirten insanlardır.
bu insanlar öylesine iğrençtirki insan olduğunuza pişman eder sizi; kimi zaman da bunları insan kategorisinden çıkarıp anca rahat eder içiniz. tanrı beceriksiz midir? amacı nedir? bu insanları ibret olsun diye mi yaratmıştır bilinmez, ama 'insan'dır sonuçta bunlar ve aldırmaz tavırları, kötülük içgüdüleri, donmuş ya da hiç varolmamış ahlaklarına istinaden normal-ahlak sahibi olan sizin bile kötülük yapasınız gelir bunlara karşı ve al bir de burdan yak işte...
nasıl ortaya çıkıyorlar peki bunlar? toplum içindeki etkileşim, toplumlar arası etkileşim mi? aynı toplumdayız; ben niye böyle değilim diye monolog kurdururlar; farklı kesimler diye cevap verir bir içsesiniz ardından siz de: aynı kesimde; hemen yakınımda da var böyleleri; buna ne demeli? dersiniz...içsesiniz de susar ve şüpheye düşersiniz...şeytan oluverirsiniz.
