oturduğunuz koltuğun bir arkasında oturan kişinin kapalı,genç ve çocuklu kadın olması,bu genç kadının çocuğundan daha çok gürültü yapması otobüs yolculuklarınızı çileye dönüştürür.
bu yolculuklar yalnız yapılırsa hüzünlüdür. bir şehirden başka bir şehre. otobüste birbirinin dertlerinden habersiz o kadar insanla saatlerce süren bu yolculuklar düşünmek için çok güzel zamanlardır. herkes kendi halinde, herkes düşünceleriyle başbaşa. çok sevdiğin bir yerden çok sevdiğin yada nefret ettiğin bir başka bir yere. belki mutlu, belki çok mutsuz. yanımdaki yolcu, belki sevgilisinden ayrıldı yada birinin vefat haberi üstüne gidiyor. benim içi keyifli geçecek bir yol, onun için bitmek bilmiyor belki. uzun zamandır görmediği birini görmeye gidiyor da olabilir. içinde hem kavuşma mutluğu hem de ayrılık sızısı, geri dönememe veya geri dönmek istememek korkusu.. bi sürü duygu barındırır içinde. hiç birşey yapmadan kişinin kendini eleştirmesi, hayal kurması, geçmişi geleceği düşünmesi, önemli kararlar alması bu yolculukların vazgeçilmezidir. sakin müzikler şart, çay kahve ikramı olmazsa olmaz. keyifli yolculuklar bana.
yolcu önündeki koltuğu kucağında hissedince muavinden rica eder:
- muavin bey öndeki yolcuya koltuğunu kaldırmasını söylermisiniz.
- sende yatır abla.
bir arkadaş anlattı. en iyi bilinen firmalardan biri.
tek başına yapılıyorsa insanın kendiyle baş başa kalıp triplere girmesine olanak sağlar. kulaklığı takıp düşünmeye başlarsınız. ayrıca çok güzel gözlem yerleridir. çünkü başka pek bi çareniz yoktur. yapacak pek işiniz yoksa milleti izlemeye koyulursunuz. ne okuyo, ne izliyo, nası hareket ediyo anlamsızca izlersiniz. gece yapıyorsanız yolculuğu yatağınızın önemini anlarsınız. bi varayım hemen kendimi yatağa atacağım düşüncesi içinizi kaplar. bi kaç güzel anıya sahip olmanızı da sağlarlar. kendi yaşadığım bir olayı anlatmak isterim: 2 tane yaşlı teyze gece boyunca muhabbet edip hem gençlere taş çıkarmış hem de şoförün başını şişirdiler. adamın her yaptıgına karışıyolar. azcık sert fren yapıyo. bunlar hemen 'kaptan niye öyle oldu' 'biraz dikkat etseniz' falan diyolar. en son sabaha karşı o teyzelerden bi tanesi 'kaptan bi su alabilir miyim' dedi. uyumayan bir kaç yolcu ve teyzelerin şaşkın bakışları arasında adam otobüsü sağa çekip teyzeye su verdi. sonra geçti koltuguna ve yola devam etti. teyzeler de varana kadar muhabbete devam etti. mesajı almamışlardı yani.
iş, aşk, okul vs. vs. durumlarda şehir dışına bir çok yoldan gitmektir. ama bunların en ızdırap vereni otobüs yolculuklarıdır. hayatı en çekilmez kılan şeylerden biridir bu otobüs yolculukları.
biliyorsunuz ki yolculuk sırasında insana bir çok kısıtlama geliyor ve yolculuk ettiğiniz, aynı ortamda bulunduğunuz insanların yolculuğunuzun içine sıçması an meselesidir.
böyle bir durumda ankara'ya gitmek için otobüse bindim. biner binmez karşılaştım dengesizin biri ile. ulan adam bilette yazan koltuk numarasını bulamıyor amk, yana yakıla koltuk arıyor. neyse ki muavin yardım etti de oturacağı koltuğu buldu. bu olayla birlikte dualar etmeye başladım umarım iyi geçer, allahım yardım et diye. çünkü biliyorum daha önce başıma geldi böyle şeyler.
abicim bindik otobüse her neyse sallana sallana gidiyoruz. izmitte otogara girdik. yolcular felan binmeye başladı. aldık yolcuyu hareket ettik. benim sağ arka tarafımdaki koltuga oturan adam, daha oturur oturmaz muavini çağırdı. ''gardaşım bakar mısın'' diye, neyse muavin geldi. adam, ''müessesenizin ikramı yok mu çay, kahve, kek gibi'' dedi. (ulan amına kodugumun adamı daha yeni bindin dur hele) her neyse muavin aldı getirdi adama uzattı. herif bu seferde, ''gardaş iki tane verebilin mi kekten'' dedi. film koptu ben de. dedim başlıyoruz. ''ekşın''
adam yedi, yuttu her neyse, bu sefer yine aynı otogardan binen lavuk koridorun sağında, yani benim koltuğun sağ tarafında koridorun kaşısına oturdu. ulan adam oturur oturmaz uyudu lan. bir de arada bir geğirir gibi horluyor, dedim tamam oğlum yarra yedin ankaraya kadar.
baba böyle ankara hesabı kopuyoruz bütün otobüs, yol yormaya başladı artık milleti ve beni, mayışmalar felan başladı. tam yol çizgilerine dalmışım, onları sayıyorum sinirden, pat öndeki kadın koltuğu burnumun dibine kadar yatırdı. vay ananı sikim gelde sövme, allahtan klostrofobim yok ölürdüm yoksa o ortamda.
bu çileyi daha çekmeyeceğim diyerek uyumayı denedim. sanki bana inat edermişcesine yanımda oturan dingil muhabbet etmeye, sorular sormaya başladı. sorduğu sorulara açıklık getirmeden kısaca ''evet'' veya ''hayır'' diye kestirip attım. ulan adam gene susmuyor. orospu cocugu sanki hayatın bütün sorularını o yaşa kadar biriktirmişte artık patlama noktasına gelmiş, ona da ben denk gelmişim gibi.
o an beni sadece alkol ve üst üste içilen üç dal sigara kendime getirirdi. ama onada imkan yok. otobustesin nere içiyon adamı sikerler. sanki her şey kasıtlı olarak üstüme gelir gibi bir de pezevenk şöför sigara yakmaz mı, kokuyu beş koltuk mesafeden aldım. biraz duman gelsin diye çaktırmadan derin derin nefes alıyorum ama boş havayı çiğerlerime dolduruyorum. parfüm filmini izlemişsinizdir. oradaki insanlar gibi koku bağımlısı oldum amk. sigaranın esiri gibi hissettim kendimi o kokuyu duyunca.
neyseki boluya geldik mola verdik dört dal sigara içtim. tesislerde çalan müziğin sözlerini küfürle değişip mırıldandım ankaraya gidene kadar.
ah şu ankara - istanbul arası yok mu. Sorma gitsin azizim. Olmaz böyle rezalet bir yolculuk.Sevmiyorum hiç. Sanırsam Ankaraya gittiğimden ötürü. Hoş istanbuluma tapsam da, dönerken de daha az sıkıcı geçiyor sadece. O da istanbula kavuşmanın heyecanı evet. Edirne - istanbul arası da bok gibidir. Dümdüz, Hiçbir halt olmayan yollar.Ama Muğla Dalaman'dan heryere gidebilirsiniz yeşillik, deniz.. Uuu beybi bi hareketlenme ...
saat kavramı sizi terketmiş olabilir, uyuyamıyor ve uyuşuk uyuşuk yola bakıyor olabilirsiniz belkide sallanmaktan içiniz dışınıza çıkmıştır, kimbilir.
fakat gel gör ki, o mola verileceği an da yanan iç aydınlatma ışıkları ve sonrasında aşağıya inip yaktığınız sigara ve içilen çayın verdiği keyfi pek az şeyde bulmak mümkündür. bedavadır.
çok sıkıcı hale gelebilen yolculuklardır kimi zaman. insana, kendisiyle ve düşünceleriyle başbaşa kalma olanağı veren yolculuklardır da aynı zamanda. kafanın dalgın olduğu zamanlarda, cam kenarındaki koltukta oturmanın ve müzik çalarında çalmakta olan deep purple-soldier of fortune şarkısıyla beraber uzaklara dalıp gitmenin, yanıbaşından geçip giden arabaları seyretmenin, cadde ışıklarının ahengine gözlerinle ayak uydurmaya çalışmanın tadı bambaşkadır. birde gecenin söküldüğü vakitlerde mola verdiğinde otobüs, sabahın en temiz soğuğunu hissederek, geceden çıkmış ve yeni güne hazırlık yapan terminalin sessizliğinde bir sigara tellendirmek fazlasıyla keyif verici ve insana yaşadığını hissettirici duygular yaşamanızı sağlayabilir.
