ozlemektir. hem de cok ozlemektir. kendinizi savunmasiz, yalniz hissettiginizde telefona sarilmaktir. elinizi uzatip onu tutamayacaginizi bilmektir. uzulmektir. hem de cok uzulmektir.
aynı şehirde yaşanan bir ilişkide olan güvenden daha fazlasını gerektiren ilişkidir. çiftlerin güveni, sevgisi, saygısı, samimiyeti, sadakati, normale göre daha fazla hissedilmeli ve hissettirmelidir. zira uzaktayken kişiler ister istemez birbirlerini yanlış anlayabilir, konu küçük de olsa uzaklığın sinir bozuculuğu ve özlemin birleşmesindeki öfkeyle kırıcı davranılabilir. telafi edilme yoluna gidilmelidir, durum gözden geçirilmelidir, vesairedir. en önemlisi de iki taraflı anlayışın zirve yapmasıdır. sonuçta tek taraflı özlem çekmiyor, sadece siz sevgilinizle görüşeceğiniz günü iple çekmiyorsunuzdur. ilişki süresince yan yana olma şansı normale göre az olduğu için duygular daha yoğun yaşanır, hasret giderildiği günlerin mutluluğu paha biçilemezdir. yürütülmesi zordur, yani çiftlerin ikisinin de hislerinden son derece emin olup ilişkiyi adam gibi yürütebileceğinden emin olması gerekir. samanlığın seyran olduğu yalanının ortaya çıkışıdır aslında, "ama biz çok seviyoruz canım, aradaki kilometreyi aşkımızla kapatırız" düşüncesinin akabinde, bireyin yanağında ahmet çakar tokadı beliriverir. ilişkiye başlamadan önce kişiler birbirini iyice tanımalıdır, yoksa ilişki güllük gülistanlık senesine varacakken, "ben seni çok sevmediğimi anladım" cevabını aldığınızda tek diyeceğiniz "hoşçakal " olur ve gömülüp zırlar, kendinize kızar durursunuz, olmaz öyle. kişisel konuşursam bu konuda master yapmışlığım yok, insanın biraz mantık yürütürse yan yana olan çiftle uzak olan çiftler arasındaki farkı görmesinde bir zorluk olmuyor. değişmeyen tek şey, hayatınıza alacağınız insanı iyi tanımanız ve sonradan pişman olacak fedakarlıklara girmemenizdir.
bir okul şenliği için arkadaşının yanına gidersin ve onu görürsün. doğal olarak sana yüz vermez. sen onun ismini öğrenirsin her türlü iletişim yoluna gidersin ve bir şekilde internetten yada telefondan mesajlaşmaya başlarsın. teklif edersin reddedilirsin. arkadaş kalalım en azından dersin ve ardından bir ay görüşmezsin. tekrar bir mesajla konuşmaya tekrar başlarsın.sen dürüst oldukça ve kendin oldukça seni daha iyi tanımaya başlar ve nadirde olsa bu sefer o sana açılır. beklediğin an gelmiştir. fakat aradaki mesafe otobüsle 6 buçuk saattir. mesafe istanbul - ankara arası mesafedir. beklenen an budur ve onun sana yaptığı hoşlanma açılından doğan teklifi hemen kabul edersin. ilişkiniz başlar ve ara ara onunla buluşmak için yanına gidersin.
fakat veda vakti geldiğinde ayrılamazsın.gözyaşların süzülür. boğazın düğümlenir. onunla bir daha buluşacağın zamanı sabırsızlıkla beklersin. sürekli zamanını özleyerek geçirirsin ama tekrar buluştuğunuzda doya doya koklar doya doya öper, bütün gün birlikte olursunuz ayrılmadan.taki bir sonraki vedaya kadar.
o yüzden diğer aşklardan farklıdır şehirler arası aşk yaşamak.
iyi yanları olduğu kadar kötü yanları da olan aşktır. örneğin*; burnunun dibinde olan, zırt pırt kıskançlık krizine girip adamı çileden çıkaran sevgili uzakta olduğu için, istenilen kıza istenildiği şekilde yavşanılabilinir, ihtiyaç giderilebilinir. bu iyi yanı.
kötü tarafları da var tabiki... örneğin; birinci örnekte belirttiğim kadar aktif bir erkek değilsen veya "sırılsıklam aşığım abicim, gözüm başkasını görmüyor" diyorsan, sıçtın! elini tutamamak, tenini hissedememek, kokusunu duyamamak kişiyi üzer, maazallah bunalıma falan girilir yav...
bir insanı sevdiğin için mesafeleri sevmek, sabırsız gözleri kısarak beklemektir.
haa birde ne zaman bir şampiyonlar ligi maçı izlesem evvela gözüm reklam panolarında destıneyşın futbol yazısına takılır arkasından oyundan çıkan bir futbolcunun oyun içinde ne kadar mesafe koştuğu bilgisi verilince vayy be adam 9 bin metre koşmuş bu gerrard la ne güzel uzun mesafe aşk yaşanır diye düşüncelere gark olurdum. evet çok saçma lann.
yolcu ederken sevdiceği, aynı otobüsteki bir yolcunun zamanında otogarda olamamasını bütün kalbinle istemektir. ona bir kaç dakika daha fazla sarılabilmek, onun kokusunu birkaç dakika daha içine çekebilmek, onun nefesini ve kalp atışlarını birkaç dakika daha hissedebilmek için.
yol alırken yüreğinin ve ruhunun yarısını da yanında götüren otobüsü gözden kayboluncaya kadar boğazın düğümlenerek izlemektir. sonrasında ise koca bir enkaza dönüşmektir.
Yaşanan en güzel aşktır. Kavuşma anını iple çekersin. Hayaller kurarsın. O uzaktayken, hayalinin elini tutarsın, yüzünü okşarsın. Seni seviyorum dersin fısıltıyla, sanki duyacakmış gibi. Her kapı çalışında yerinden fırlarsın. gelmemişse yeni hayaller kurarsın. Onun gözlerinin kendi gözlerine değdiğini hayal ederken kalbin hızla çarpar. Saçlarını okşarken ellerin titrer. Hiç bitmez uzak şehirdeki aşkın hayali. Bitmedikçe de aşkın içinde büyümeye devam eder. içine sığmaz olduğunda aşk, elinde küçük bir valizle otobüs garının yolunu tutarsın. Yollar bitmez olur, şarkılar susmaz kulaklarında. Sonra ona varırsın. O yoktur aslında. Sen bir hayalin peşinde serseri bir rüzgar gibi sürüklenmişsindir.
başta ne de güzel gelir hayalinde yarattığın ve karşı taraftakinin tanınmasını istediği gibi davranarak destek verdiği, büyük çoğunluğu hüsranla sonuçlanan danışıklı dövüş...
hayaller arası bir aşktır aslında. hayalinde yarattığın karakteri sevmek ve telefonun öbür ucundaki o iki ayda bir gördüğün kişiyi hayatının aşkı sanmaktır.
her şeyi göze alabilmektir... seversin, aşık olursun, acı çekersin, gülersin, ağlarsın, konuşamazsın, görmek istediğinde göremezsin, dokunmak istediğinde dokunamazsın ama onun varlığıdır mutlu eden.bütün zorluğuna rağmen daha sağlamdır, özlersin kıymeti artar...
