aynı şehirde yaşanan ilişkiye oranla daha zor olan ilişkidir.
insan yeri geldiğinde sevdiğini yanında, bucağında ister. canı sıkıldığında onunla buluşabilmek, elini tutabilmek, kokusunu almak ister. aynı şehirde olduğunuzda bunları yapma ihtimaliniz daha fazladır ama ya değilseniz?
zordur.
zor olduğu için daha bir farklıdır etkisi. günlerce hatta aylarca göremediğiniz sevgiliniz bir anda karşınıza çıktığında koşa koşa boynuna atlamak, ona sarılmak gibisi var mıdır? bir düşünün.
ya sonra?
o gittikten sonra başlar düşünceler, acabalar. yaşadığı yerde başka birisiyle mi, orda başka birisine baktı mı?, ne yapıyor?, ne ediyor?...
deli eder sizi. sinir sisteminizi yıpratır. yine de konuşarak ve karşılıklı güvenle atlatılamayacak birşey değildir.
kıssadan hisse: herkesin harcı değildir sevgilisini başka bir ilde hatta ülkede sevmek.
bazen zor olduğu korkusuyla muhteşem bir ilişki yaşayabilecekken vazgeçmekmiş. "şimdiki aklım olsa bütün kaygıları bir yana bırakır evet derdim" dedirtir sonrasında bünyeye ama artık çok geçtir. keşkelerde yakayı bırakmaz.
burda yazılanları okuduktan sonra daha bi karın ağrısı sokan şey. sevgili kavramını çok değişik yaşarsınız. bir yandan uzağa alışırsınız bir yandan da özlem her geçen gün artar. fazla da kelime bulamıyorum aslında.
zor ama aşılamayacak kadar imkansız bir engel taşımadığını düşündüğüm aşk çeşididir. eğer karşınızdaki, kalbinizi iki şehir arası mesafe kadar uzun bir yola adamanızı hakediyorsa, aşkı sevdiğiniz şehirler gibi, sevdiğinizin içinde yaşadığı şehri sevmek bambaşkadır. henüz bu duyguyu tadamamış bir bünyeye sahip olsa da insan yaşamak istemektedir... en azından değeceğini düşündüğü biriyle...
eroinmanin eroin aradigi gibi kontor aramaniza sebep olan olaydir. en kisa surede bitirilmelidir. sonradan ayrilmissaniz neyse de; en basindan beri farkli yerlerdeyseniz, olmaz haci.
ozellikle paranoyak bunyeler icin cehennem istirabidir. ** sevgilinize guvenseniz de iciniz asla rahat etmez. sokaga cikmasin istersiniz; tas gibi hatun, ya birsey olursa? ya birisi birsey yaparsa? okula, dershaneye dahi gitmesini istemezsiniz, ya birine asik olursa? gozlerini baglamak zorunda oldugunuzu hissedersiniz; hapsetmeniz gerektigini dusunursunuz. ama hicbiri mumkun degildir, yapsaniz da mutlu olmayacaksinizdir zaten. sevgiliniz uzaktaysa kim olduguna dikkat etmelisiniz, her turlu guvenmelisiniz ona. cunku orda catir cutur opusurken* siz burda "askim seni cok ozledim hoaoaa" diye agliyor olabilirsiniz.
ama ne kadar guvenseniz de, sevseniz de; ne kadar biri birsey yapmasa da olmaz iste. boktandir. ya da ben asiri paranoyagim.
kişinin çok kez kendine hayali bişey mi yaşıyorum sorusunu yönelttiği, zor durumdur. özlenir deli gibi, istenildimi yanında olamamanın verdiği öyle acı bir burukluk kaplar ki içi; bazen o yoksa herşeyden herkesden uzak kalası gelir insanın. hergün inadına göze girermişçesine o yere giden ototbüslerle gelirsin burun buruna.. hayat koşturması, birine binip gidesin gelse de yapamazsın, o an değil işte, zaman o istediğin, aşktan öldüğün, yarım saat dahi görmek için kendini paraladığın zaman değil..
bir de aylar öncesinden kalan görüşmeler vardır akılda. insan bazen kafayı yiyeceğeni sanır onları düşünürken. öyle bir adapte olur ki, soyutlar kendini zamandan. orda şunu yapmıştık, yanımdayken ne kadar mutluydum vb. sözleriyle ama yine kendi kendine bulur kendisini.
ayrıca telefonla ve akla gelecek iletişim araçları ile ayrılmama durumu çarpar göze.
çevredeki birlikte sevgililer görülüp her gün lanet edilir bitmek bilmeyen zamana, mesafelere. sarılınır yine telefona sesini duymanın bile delice mutlu etmesiyle kendini.
tek iyi yanıdır belki, uzun süreler sonunda görüşülünce o anı en iyi şekilde değerlendirmek için çırpınır iki tarafta. özlem sebebiyle aşk öyle büyümüştür ki gözlerine bakarken ışık saçar sanki insan.
bazen telefonda ufak tartışmalar olur, kırgın kapatılmaz mı o telefon.. işte geçmek bilmeyen bir günün başlangıcıdır o. o an değilsindir yanında yaptığın hataysa kendini affettiresin, ona sarılıp ne kadar sevdiğini söyleyesin, gözlerine bakarak anlatasın derdini. ki çok kezde bu tartşmaların tek sebebi aradaki lanet mesafedir. özlemekten, yanında olamamaktan girilen stres saçma bir yerden çıkar öyle..
şehirler arası aşk yaşamak cesaret ister, güven ister. özlemin verdiği ağır yükü taşıyabilmektir, bekleyebilmektir, sabırdır.
Sen ne kadar uzak olsan da,
Aramizdaki kilometreler nasil çoksa
Bende seni o kadar yogun ve o denli çok sevdim
Seni kalbimde yanan atesin ile
Zihnimde olusan hayallerin o ay parçasi çehrenle
Bana derinden bakan o gözlerindeki isiltiyi görecegim anlari beklerken
Kalbimin yanip tutustugu anlarda
Gelip o bu atesi alevlendirerek
Bana sarilarak beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim
başka yazacak bir şey bulamıyorum. hayal gibidir uzaktaki sevgili, hiç gelmeyecek gibidir, hülya gibidir...
onu görecegin anı beklersin, eline dokunacagın anı, sarıp içine alacagın anı...
zor ilişkidir. ama zaten zor olan güzel değil midir?
aşkı telefona ve msn'e indirgiyebilme çabasıdır. sarılamazsınız, öpemezsiniz, koklayamazsınız... canınızdan can gider. maddi olanakları sağladığınız an soluğu yanında alırsınız. döndüğünüzde daha fazla canınız acımaya başlar. sürdürebilmesi en zor olan ilişkidir.
şehirler arası aşk yaşayan biri ile arkadaş olmak bence daha fenadır. bunlar sürekli telefonla konuşurlar hiç bir organizasyon yapamazsınız. kağıt oynayamazsınız, film izleyemezsiniz, muhabbet edemezsiniz. insanın içini kuruturlar 10 dakikada bir telefonla konuşulur mu lan? azıcık ara verin birbirinizi özleyin ne bileyim... sevgilisinin bulaşık yıkarken sesini dinleyen bir arkadaşım vardı. saçmalık lan bu!
bu ask, diger asklara gore daha uzun surebilir, goresebildiginiz zaman kisitli oldugundan cicim aylari cok daha uzun surebilir, cicim aylarindan sonraki aylarda ise diger iliskilere nazaran, cok daha kolay bir bicimde,biter..
istisnalar olabileceği gibi çoğunlukla hüsranla sonuçlanacak ilişki türüdür.hem aşk dokunmak değil midir birazda?eli elinize değmeden,yanınızdayken kokusunu içinize dolduramadığınız sadece sesiyle yetinmek zorunda kaldığınız bir sevgili bir süre sonra yetmeyecektir size.sokakta yürürken el ele gezen sevgilileri gördüğünüzde içinizi çekeceksiniz,sonra sevgilinizin parfümünün kokusunu duyduğunuzda hasretle kokunun geldiği yöne döneceksiniz ve "ben ne yapıyorum?bu ilişki nasıl devam edecek?" demelere başlayacaksınız.ve sonra...
