anneciğim isimli zeki müren'in seslendirdiği bir şarkı, yanılmıyorsam kibariye'de şeferle ilişkisinden önce bu şarkıyı yorumlamıştı. Şarkının en vurucu yeri geceler çok soğuk sessiz ve karanlık kısmıdır benim için, zira "ve" bağlacı her şarkıya da böyle yakışmaz. Sözlerini yazayım da tam olsun.
Mazide kalan hatıra gibi
Şevkatli kollarını aç bana anne
Geceler çok soğuk, sessiz ve karanlık
Üşüdüm, üstümü örtsene anne
Anne, anne, anneciğim
Yanımda olmanı ne çok isterdim
Dizine yatıpta uyurdum anne
Dilimde dua gözümde rüyasın
Seni çok istedim hasretim anne
Anne, anne, anneciğim
Uyandım uykudan aradım seni
Sağıma soluma bakındım anne
Geceler çok soğuk, sessiz ve karanlık
Üşüdüm, üstümü örtsene anne
dinleyipte irkilmeyen, yüreği sızlamayan bir insan evladı olmadığını düşündüğüm bir zeki müren şarkısı. bu nasıl sözlerdir, bu nasıl bir hissiyattır ki yürekten dile dökülmüş ve insanın en hassas damarını acıtır hale gelmiş.
9 yıldır ayrıyım ondan. yılda toplasan 3 defa görüyorum ne yazık ki. son 3aydır görmedim ve ne yazık ki bir 3 ay daha görmeyeceğim..Kazık kadar adam oldum, evlilik yaşım geldi bile ama her dinlediğimde bu şarkıyı, gözümden bir damla yere düşer ve hasretimi yeniden filizlendirir. Derler ya insanın en rahat ettiği yer mezarıdır diye ama yanlış en rahat edilen yer bir annenin omzudur, dizidir, sıcacık yüreğidir.
böyle güzel bir şarkı o kadar güzel bir sesten dinlenince, insanın tüm tüyleri diken diken olmazsa o insan ya duymuyordur ya hissetmiyordur.
ne zaman dinlesem içim kötü olur.
iyiki yazılmış iyiki söylenmiş dediğim şarkı...
