"Beni Asfar (Rusların) bir anda Türk kavmine saldırmasıyla başlar. Öyle büyük bir savaş olur ki, dünya doğu ve batı olmak üzere 2 cepheye ayrılır. Nitekim bu savaşta, insanların yedide altısı telef olur.
3 ile yedi ay sürecek olan bu savaşta Ben-i Asfar kabilesi (Ruslar)Amik Ovası'nda tamamen imha edilir."
putin'in eski başdanışmanı dugin rus jeopolitiği isimli kitabında bu konuyu anlatmıştır. savaşın tarafları ona göre rusya almanya japonya iran karşı tarafsa abd ingiltere çin israil ve türkiye vardır. böyle etkili ve yetkili kişilerin görüşleri nedense benim için hep daha önemli olmuştur çünki bu insanlar karar alma mekanızmasında söz sahibidirler. öncelikle rusyanın ortaklarıyla başlayalım:
almanya: almanya rusya için vazgeçilmezdir. çünkü almanya gerek ekonomik gücü gerek muhteşem sanayi altyapısı gerekse de üstün teknolojisiyle rusya için çok önemlidir. şöyleki almanya rusyanın 100 yıl daha sahip olamayacağı teknolojiyi ruslara verebilir rusyayı kısa zamanda sanayileştirebilir aynı zamanda sınırsız ekonomik destek sağlayabilir. peki bunun karşılığında almanyanın çıkarı ne olacak. rusya almanyanın ihtiyaç duyduğu enerjiyi o daha istemeden vermelidir. gerekirse alman çıkarları doğrultusunda ordusunu kullanmaktan kaçınmamalıdır. vs vs.
japonya: japonya tarihsel olarak abd nin düşmanıdır hala abd ye kini vardır. toplumsal dinamikleriyle doğu kültürüyle rusyanın yanında yeralmak isteyecektir. aynen almanya gibi rusyaya para ve teknoloji verecektir. rusya da japonya ya askeri yardım vs vs verecektir.
iran: iran zaten abd ve israilin düşmanıdır. aynı zamanda rusyanın okyanuslara açılmasında çok önemlidir. aynı zamanda kalabalık ordusu eğer teknolojiyle donatılırsa abd ve müttefiklerine çok zarar verebilir. iran da zaten rus bloğunda yer almak isteyecektir.vs vs.
birde neden çin değilde japonya yada türkiye değilde iran anlatılıyor kitapla ama yoruldum yazmaktan.
kapitalizmin içinde bulunduğı bunalımın yeni bir paylaşım düzeni gerektirmesi halinde dünyanın maruz kalacağı felakettir.
ancak bu felaketin neticesinde türkiye'de rusya 1917 şartları pek ala oluşabilir. bu çok zor değil, eğer olaylar bu surette cereyan ederse işçi sınıfı önümüzdeki yüzyıla damga vurabilir.
iki dünya savaşı nedeniyle, inanılmaz dram ve kıyımlar yaşayan avrupa toplumlarının; edindiği acı tecrübeler nihayeti ile, bugün koşullarınca böylesi bir savaşın patlak vermesine olanak tanımayacakları söylenebilir.
birinci dünya savaşında, alman ve italyanların hammadde stoğu arayışı, osmanlı faktörü, yıkılmaya yüz tutmuş mutlakiyetler vardı. statükonun, heran bir sıcak savaşa dönüşme ihtimali söz konusuydu. ve bu gerçekleşti. sonrasındaki iki savaş arası dönem; imzalanan barış anlaşmalarından sıyrılmak isteyen almanya ve italya'nın kıskacına aldığı küçük avrupai devletçiklere başatlığını kabul ettirme derdinden dolayı, sağlıklı geçilemedi. hitler faktörü, yükselen sovyet ekonomi ve endüstrisi, birleşik devletlerininfrad politikasına dönüşü, ve silah sanayisi ,29 ekonomik buhranıve sol tabanlı partilerin iktidarlarını kaybedişleri gibi pekçok koşul, ikinciküresel savaş`a olanak tanıdı.
fakat: sonrasında dünya yepyeni bir düzene adım attı. soğuk savaş.. termodinamikleşen toplumlar, nükleer silah artırımı. sovyet- birleşik devet çekişmeleri, küba krizi derken; dünya büyük bir termonükleer savaşın; dolayısı ile dünya savaşının eşiğine geldi. ancak bu halde dahi; kendi 40-50 yıllık emeklerinin zayi olacağından endişe duyan sovyetler, ve ortadoğudaki ikincil kudretini, başat statüsünü yitirip, dünya savaşını göze alamayan birleşik devletlerin geri adım atması sonucu gerçekleşmedi.
sonrasında ise; süreklileşen endüstri hamleleri, bağımsızlık hareketleri, avrupa birliği benzeri etmenler, olası bri savaşın, yüksek mimari statüsündeki avrupai toplumlar'ın nihai bir barış dönemine; silahsız, topsuz, tüfeksiz bir birliktelik çatısı altına oturtulmalarına zemin hazırladı.
91'de sovyetler birliği'nin dağılışı, nato'nun işlevselliğini yitirdiği yönündeki argümanlara bile gebe olmuş, silahlı savunma geri plana itilmiştir.
hepsinden öte; bugünki konjonktür, cephe kavramının yıkıldığını gözler önüne seriyor. "bir karakol asker koy, orayı zaptet!" felsefesi çoktan devrildi. hava saldırıları, insan hakları, milletlerarası politika ve sütten ağzı yanan devletler, bir üçüncü dünya savaşını katiyen göze alamazlar. bunu bekleyenler; hararetli mizaçsal yapıdaki genç düşünürlerdir. devir ekonomik refahın, borsa'nın, sermaye politikalarının devridir. savaş ile ekonomik refahın kazanılamayacağı; kar-zarar dengesinin basitliği çoktan anlaşılmış haldedir.
baran 14 yaşında derim geçerim. * kardeşlerim bu devirde ülkeler arasında savaş mı kaldı? yaptığınız muhabbet o ona dalsa bu da buna dalar şeklinde, bi gidin oyuncaklarınızla oynayın allah aşkına ne 3. dünya savaşı.
eğer türkiye katılırsa kesinlikle rusya çin iran tarafında olmasını istediğim savaştır, devir değişmiştir, karadenizin müttefik denizi olması çok avantajlı bir durum olup ayrıca rusya tarafında olmakta ayrı bir avantaj getirecektir, böyle bir savaşa girmeye amerikanın götü yemeyecektir zaten o ayrı mesele, yüzyıllarca çıkmaz, japonya ve çin böyle güçlü oldukları sürece, düşünsenize adam ortadoğuya mı saldıracak? yoksa pbüyük okyanustan gelen saldırı mı savunacak? ayrıca sizce almanya abd ye karşımı olacak yoksa müttefik mi? fransa ingiltere dediğiniz ülkeler rusya, çin, japonya, iran, almanya gibi ülkere nasıl karşı gelebilir, eğer bu ülkenin başındaki yöneticiler benim gibi sıradan bir vatandaşın gördüklerini göremiyorsa diyecek birşeyim yoktur, ayrıca kesinlikle tarafsız kalmaktan yana değilim, türkiyenin içinde bulunduğu bu boktan kurtulması için kesinlikle katılması ve kazanması gerektiği savaştır, o zaman bu ülkedeki terörde bitecektir.
