yöneticilerinin kadın olduğu bir şirketin elemanı olmaktır.
ilk olarak, kadın erkek ayrımı yapmak zorunda olduğum için üzgünüm ama genel itibariyle ele almak lazım bu konuyu. eşitlikten falan bahsetmeyeceğim, çünkü bunlar farklı olgular. şimdi konu baya uzar ve dağılır, burada kalsın bu eşitlik mevzuu. çalıştığım kurumu/şirketi baz alıyorum.
problemi algılama ve çözme becerileri yok denecek kadar azdır. eften püften konulara aşırı hassasiyet gösterip, kallavi sorunları göz ardı ederler. sırf hiyerarşiyi hissettirmek adına misal "şunu şurdan al şuraya bırak" tarzında yaklaşımda bulunurlar. yapılan çalışmanın içeriği değil, estetiği önemlidir. oldukça duygusaldırlar. eşit davrandıklarını göstermeye çalışsalar da, çoğu zaman duygularına yenik düşerler. toplum içerisinde "yalama" diye tabir edilen insanlar çok daha kolay iletişim kurar, içlerine girerler. hatalarını yüzlerine vurmak değil de, hata da olsa "ellerine sağlık" demeni beklerler. eğer yetenek gerektiren bir çalışmaysa, kendilerini önplana çıkarmak adına "yeteneksiz" de olsalar kendileri çalışmak, altına imzalarını atmak isterler. eleştiriye asla gelemezler. kadın olmanın getirdiği kompleksle (kompleks diyorum çünkü hal ve tavırlar bunu gösteriyor. sözüm meclisten dışarı.) sözde disiplini baz alırlar. yüzeysel çalışmayı, pollyanna gibi takılmayı severler. kıskançlıksa bir erkeğe göre çok daha yoğundur. tebrik etme huyları yoktur ve bunlar yöneticidir.
insanı işten soğuturlar, ayrılma planları yaparsın ve ilk defa bu kadar yaklaşırsın. siz siz olun. eğer erkekseniz; asla çalışmayın, kadınsanız; iki kere düşünün, yalamaysanız; hiç durmayın.
