istanbulun en nezih en güzel ve ulaşımı her yere heryerden kolay olan trafiği fazla olmayan süper bir ilçemiz.
kız kulesi gibi bir manzaraya sahip bogazın serin suları ve bogaz köprüsü eşliğinde pek çok güzelliği olan ilçe.
mekanımız üsküdar ve enson karacaahmet anla diye sonlandıralım.
kadıköy gibi sosyete ümraniye gibi varoşluğun orta noktasıdır. beylerbeyi, kuzguncuk, çengelköy ve çamlıca gibi sosyal statü bakımından ileri olan semtlerinin arasına varoş mahalleleri sıkışmıştır. içiçe mutlu-mesut yaşarlar. bir de çamlıca tepesi ne sahiptir ki istanbul'da nefes alınacak tek yer derim. nedendir bilmem melankoli dediğimde aklıma sonbahar akşamlarında çamlıca tepesinde boğaz ve istanbul manzarasıyla çay içmek gelir.
doğup büyüdüğüm ama şu anda uzakta olduğum istanbul ilçesi. özletiyor insana kendini her gün. her ne kadar marmaray içine etmiş olsa da yine de güzel işte.
aşkın ateşinin yandığı ve yakıldığı yerdi bir dönem...ateş söndü...herşey yetim şimdi; şehri izleyen gözler, ısıtılan eller, yürek çarpıntıları...herşey yetim, üsküdar gibi...
istanbul kokan semt. sade yapısı, ahşap evleri, inanılmaz manzarası ve senkronize ezan sesleriyle birlikte üsküdar zamana ayak uydurmak için çabalamıyor da zaman ona ayak uydurmaya çalışıyor sanki.
