her seferinde "ulan bu sefer kimseyle takılmayacağım amk, yalnız gurt olcam ben. auuuuuuuuuu!" dediğim fakat ikinci güne kalmadan en kral ortamı kurduğum gündür.
üniversiteyi geçen yıl kazanmama rağmen hazırlık okumak gibi bir hataya düştüğümden dolayı bu yıl stresle beklenen gündür. Neyse ki üst sınıftan birkaç kişi tanıyorum da sap gibi kalmayacağım öyle fakültenin ortasında.
lan ya ilk gün değilde ikinci gün cidden efsane.
ilk gün sadece ders programını aldım gittim eve.ikinci gün gittim üniye buldum sınıfı hafif utangacımdır hemen oturdum orta sıralardan bir yere dikkat çekmeden usulca.
Hocanın biri girdi içeri selam verdi ve bağırmaya başladı
Hoca: çıkart şunu çabuk çıkart(avazı çıktığı kadar bağırıyor)
Ben: (ne olduğunu anlamaya çalışıyorum yanda bir arkadaş sana bağırıyor diyor)hocam bana mı diyorsunuz diyorum
hoca.evet sana diyorum o kolundaki bileklikleri çıkart çabuk.(fenerbahçe bilekliği var)
ben:çıkartmıyorum hocam.
hoca:benim dersimde o bilekliği takamazsın o takıma ait bir şey bulunduramazsın falan diyor
ben:(gemileri yakarak) ben bu bilekliği çıkarmam sizin dersinizde de formadan tut tişört ne varsa giyerim karışamazsınız.
hoca:sen kimsin,nerden geldin,siz şikecisiniz falan falan saydırıyor (ama ortam baya gergin sınıf yankılanıyor ben de baya sinirlendim)
ben:dedim daha okulun ilk haftası değil göze batmayayım şuraya usul usul oturmuşum sen hoca olarak sınıfa girerek bağırarak bir şeyler söylüyorsun yaptığın doğru mudur falan diye açtım ağzımı yumdum gözümü.Dedim doğma büyüme kasımpaşalıyım fanatik fenerbahçeliyim.
hoca:bu kasımpaşalılarda hep böyle diyerek rte ye gönderme yaptı.
ben:hocam bu muhabbeti kapatalım derse başlayalım sizin dediğiniz olmayacak dedim.
hoca:başladı trabzonsporun hakkı yenildi bla bla bla.
En sonunda yanımda oturan arkadaş kolumu tuttu dedi kardeş boş ver ben çıkarayım dedi çıkardı bilekliği.
Sonuç: Hoca aşırı fenerbahçe düşmanı olsa da sert biri olsa da cidden pırlanta gibi bir insan.Ders çıkışı sınıftakiler olum bu sana takar bırakır dediler.Hiçbir dersinden kalmadım.
daha önce denemiş olmanın rahatlığı ile yaşayacağımı düşündüğüm gündür. konuyu biliyorum çünkü. hoca girince ayağa kalkan olursa hakır hakır güleceğimdir.
Türkiye'nin en büyük amfilerinden birindeyiz. Amfi ağzına kadar dolu. En sona yetişmişim, geç kalmışım. Arkada, en sonda, ayaktayım çünkü yer yok.Etrafta dört seneyi birlikte geçireceğimiz insanlar. Birkaçı ile ayaküstü tanışmışız bile ama daha sonra kimse kimseye selam vermez olacakmış. Dekan cübbesini giymiş, konuşma yapıyor. Heyecanlı değilim, zaten hiç olmadım. Yalnızca dinliyorum.
belki de hayatımda geç kaldığım tek dersti, inek sanmayın derslerle ilgim yoktur sadece bi yere zamanında gitmeyi isterim, sonrasında uyumuştum sırada ve bi kaç arkadaşla tanışıp gezmiştik.
cok güzeldi. en arkalarda bir yere oturmuştum herkes birbiriyle konuşsam mı konuşmasam mı derdindeydi. taa ki girdiğim 2. ders ingilizceydi ve hoca tanışma faslını ingilizce olarak yaparak bütün sınıfı birbirine kaynaştırmıştı. lise 5 gibiydi özledim la sanki.
Kesinlikle o ilk gün 10 kişilik gruplar halinde gezmeyin 1. Sınıf olduğunuzu ifşa etmeyin. Hele ki 20 kişiye çıkarsanız hazırlık derler hor görürler. Kıyamam.
Tüm sınıfın toplu olarak ilk ve son hareketinin yaşandığı gün.Çaresizce arkadaş bulmaya çalışırsın.Her yere sürü halinde gidilip sürü halinde geri dönülür.Üst sınıfların uydurduğu efsaneleri biri duyar gerçekmiş gibi anlatıp bir an da topluluk da kaosa sebep olur.Herkes birbirini ölçüp biçer dostlarını düşmanlarını seçer.O günden sonra (kalabalık sınıflar için) asla herkesi bir araya toplayamazsınız.
Okulun ilk günü gülme krizine girilmeyen gündür. Çaresizce birilerine yaklaşmaya çalışırsınız. Ama şimdi düşününce o arayışlar çok saçmaymış. Kimse yalnız kalmıyor koca sınıfta birileri mutlaka çıkıyor. Hem yalnız kalsan ne olur. Ne güzel yalnızlığınla dost olur, öpüşür, sevişirsin.
kimi taze gelinler o kadar heyecanlıdır ki, ilk derste hoca sınıfa girdiğinde elini öpecek edasıyla ayağa kalkarlar.
normaldir. lise disiplininde kurtulmaları neredeyse bir dönemi alır.
ama tatlı bi heyecandır.
(alıştıktan sonra sövmeler başlar.)
ders çıkışı bi kantine (ağaoğlu) gidilir, etrafı bi kesilir, ulan ben neredeyimler havada uçuşur.
