üzerinden 17 yıl geçmiş, vay anasını. öğrenci işlerindeki güzel hatun çıkma teklifimi Kabul etseydi belki de çocuğumuz bu yıl üniversiteye girecekti. kısmet işte.
koltuklardan Karpuz taşan gündür.
tanışıp sohbet ettiğiniz '' ehe iyiymiş lan bu '' diye düşündüğünüz çoğu kişiyle birkaç sene sonra aynı yerde durmaya dayanamayacağınız gün. ayrıca bu gün içerisinde uzaktan görüp çok beğendiğiniz kız da kesin başkasıyla çıkacak ve sizinle sohbeti havadan sudan olacak, belki de size sadece selam verip saati soracak.
gayet de güzel günlerden birisiymiş. 10 yıllık arkadaşmış gibi eğlenildi; tanışıldı kaynaşıldı. sonra kadıköy'e içmeye gidildi. ezik misiniz olm siz ahaha.
boktan günlerden birisidir. herkes birileriyle ancak sadece siz yalnızmış gibi hissedersiniz (belki de öyledir, herkes birileriyle takılıyodu la). her kızın yanında bir erkek görürsünüz ki bu sizin için daha büyük bi hayal kırıklığıdır, yalnız olanlara karşıda, "bu bana bakmaz" önyargısı oluşur (ama harbiden bana bakmaz onlar). üstüne bide kapıdan geçerken bi kız size yol verir sizde iyi madem der geçersiniz sonra o kız arkanızdan öküz der. dönüp ağız burun girmek istersiniz. 2. öğretimseniz ilerleyen saatlerde fakültenin iyice boşaldığını görüp ne işim var 2. öğretimde kimse yok belkide 1. öğretimde olsam sevgili bulma ihtimalim daha yüksek olurdu düşüncesine kapılıp 1 sene daha sınavı denemediğiniz için pişman olursunuz. hadi geçsin artık şu günler...
elimde ders ve anfi programım girdim okulun koca binasına. anfimi buldum. oturdum bir sıraya. mal mal bakındım. çok kalabalıktı. hayatımda ilk defa 300 + n kişiyle derse girmiştim. görebildiğim kişilerin tek tek yüzlerine baktım. yakışıklı çocuklar vardı. güzel de kızlar. ama ben kalabalıktan hazetmiyorum ki! o gün bitti yurda döndüm. orası da kalabalık anasını satiyim. sıradan ama alışmam gereken birgündü hasılı.
liseden level atlamanın şaşkınlığı vardır insanın üstünde.
ilk gün erkenden derse gidilir. derse 1 saat vardır. oturulur kantinde. müzik çalar millet makara gırgır yapar sen tek başına bir ezikle oturursun orada. twitter a girip 'üni çok fenaymış laaaaaan' gibi tweet ler atarsın. ders saatine daha 1 saat vardır. o kadar erken gidilmiştir. sonra derse girersin, hazırlık sınıfından bahseder hoca. dersleri işleme tarzından. tanışma faslı geçer. derse ara verilir, tüm sınıf ot gibidir kimse kimseyi tanımaz tek başına takılır herkes.
Okula kayıt için geldiğin fen edebiyat fakültesiyle derslerin olduğu binanın alakası olmaması
(bkz: Ytü edebiyat)
Genelde sınıfı bulduğunuzda ders başlamış oluyor bi ben miyim salak sorusu kafalarda oluşuyor.
"ulan burdan nasıl kaçarım acaba dediğim" lise toyluğunun paçalarımızdan aktığı gündür. en arkada ağlayanların zırlayanların, salyaların sümüğe zerk olduğu gündür.
sosyal davranılmak istenmiş konuşmaya çalıştığım tüm kişilerle muhabbet yürümemiştir o gün bu üniversite bitmez demiştim kendi kendime.
sonradan anlaşılmıştır ki ilk gün muhabbet kurmaya çalıştığım kişiler sınıfın asosyal kesimiymiş şansa bak.
yıl boyunca sizi çok zorlayacağım diyen, hep yoklama alırım diyen hocalarla tanışacağınız ilk gündür.
o yeni gelenlerin hallerini çok seviyorum ya etrafta bir ton insan tek başına takılıyor falan. zil ne zaman çalacak gibi sorular soranlar falan eğlenceli yani. sırf bu eğlenceyi kaçırmamak için okulun ilk günleri gidiyorum okula. zaten sonraları bir daha gitmiyoruz. allah tan başkasının yerine imza olayı var.
ders kitabınız hede hödödür. Ama bu 20 kitabı okumadan, ondan bi bok anlamazsınız" diyen hocayla tanışmak, dumurlara koşmaktır ilk gün. (bkz: süleyman seyfi öğün)
özellikle ek kontenjanlarla gitmişseniz eziyet olur o gün size,normalde ilk gün herkes yalnızdır,ama siz eklerle gidicen kimsenin yalnız olmadığı bir günde gitmiş olursunuz ve kimsenin sikinde olmazsınız.
eğer ek kontenjanla gitmediyseniz ilk gün tanışmaya çalışın biriyle.zaten herkesin bi arkadaş yapma amacı oluyo o gün.
ailesiyle konuşan kızlara yanaşabilirsiniz mesela,babanla mı konuşuyosun gibi sorularla muhabbete başlayabilirsiniz.
ama ek kontenjanla gittiyseniz herkes sizin yanınıza gelir,nasihat etmeye çalışır,yetim gibi hissedersiniz kendinizi,herkes sizi sahiplenmeye çalışır,bazıları otlanmaya çalışır.
bi sigara ver de sana okulu anlatak be gardaş diyenlerden uzak durun mesela,mezarcıdır onlar.
ilk günden okula mı gidilir denilip öğlene kadar uyunulan, telefon eden bir arkadaşın "abi burada bomba hatunlar varmış" lafı üzerine son dersin son dakikalarında anfiye girmeye kalkılıp, kapıdan fırça yenilip dönülen gündür.
herkesin yalnız kalmamak amacıyla birbirine yamandığı ve 10-15 kişilik arkadaş gruplarının oluştuğu gündür. tabi ki bu arkadaş grupları sonradan dağılır ve sen de sonra ''ben kimlerle takılmışım arkadaş'' diyerek yeni arkadaşlarınla bu durumun geyiğini yaparsın.
sıkıntı yapmaya gerek yoktur. cool takılcam diyede kasmayın mal gibi hocaların filan her söylediğinede atılmayın zira öyle tiplere çok antipatik bakılır. gidin oturun elbet yanınıza oturan birileri sizinle konuşacaktır. ufak ufak muhabbet filan derken 2 yada 3 haftaya az çok çevreniz olur. he öyle herkese her bokunuzuda anlatmayın. ertesi güne kalmaz herkesin ağzından duyarsınız o lafları. zaten aynı evi paylaşmadıktan sonra üniversitede sağlam dost edinmeniz zordur genelde benimde konuştuğum birileri olsun hevesine muhabbetler kurulur. takılmayın öyle böyle ortama ısınırsınız zamanla.
