işletme fakültesi öğrencilerinde çok yaygın bir davranış. bu tarz dersleri vardı bizimkilerin. organizasyon nasıl yapılır falan gibi dersler. işletme topluluğu her sene bir tane organizasyon yapıyordu. işte ceolar falan geliyordu okula. bunlar da havaya girip kendilerini ceo gibi hissediyorladı. bir tavırlar bir şeyler. halbuki mezun olduktan sonra asgari ücretin bir tık üstü maaşa tamah edecekler. bu sosyal grup bizim arkadaşlar arasında dalga konusuydu. birine "işletmeci" demek bir dalga geçme davranışıydı mesela. eğitim fakültesi dahi daha tercih edilebilirdi. hiç onlarla dalga geçtiğimizi hatırlamam. onlara karşı daha hoşgörülüydük.
gazi üniversitesinde, yeni ve yarısının adıyla hacı bayram veli üniversitesinde bulunuyorsundur. ülkü ocakları bayrakları asılı herhangi bir duvarın altında görebilirsiniz.
iş görüşmesi olmadığı veya heyet karşısında sunum yapılmayacağı taktirde, mallık belirten kıyafet. lan sanki holdinglerin var amk. babasın amk, itlerin de peşinden koşturuyor. tamam sakinim...
ülkücülükle özdeşleşmiştir. ve maalesef çok kötü durur. maalesef çünkü takım elbise giymiyorum. saçma oldu demi? sonuç olarak takım elbise giyen arkadaşlarım var okulda. gerçek sonuç: arkadaşlarım ülkücü. sikeriz lan adamı. (bkz: sen ne diyon la değişik)
