istanbulda geçen dört yılın sonunda diyebilirim ki ailenin yanında üniversite okumak hiç de kötü değildir. ulan hergün yemek derdi, pis bir evde yaşamak, para sıkıntısı, yalnızlık. insana birşeyler kattığı kesin ama artıları ile eksilerini kıyaslarsam bence ailemin yaında okusam daha iyi olurdu. en azından inönü üniversitesinin mükemmel ortamını tatmış olurdum. (bkz: malatya inönü üniversitesi)
sanıldığı kadar kötü biri durum değildir. herkes ister en merkezi yerde tek başına çıkıp yemekleri dışarıda yemeyi temizliği hizmet larak almayı. ama sonuçta aile yanı bambaşkadır. e bir de diğer taraftan üniversite okurken kalacak yeri olmamak da var. aile yanının kıymetini bilmek lazım.
koskoca adam/kadın olup hala aileden izin alıyorsanız koyar.
aileniz biraz da korumacıysa, burnunuzdan gelir o üniversite hayatı.
ailesiyle yaşamayan arkadaşlarınız gecenin bir vakti arayıp 'bilmemnereye gidiyoruz gelsene' diye bir teklif sunarlar, çok istemenize rağmen gidemezsiniz, sonra gidebilenler daha samimi olur, dışlanıyor gibi hissedersiniz.
nerdeydin, içki mi içtin, niye ders çalışmıyorsun, çalışsana biraz, bu saatte eve mi gelinir, olmaz gidemezsin gibi cümlelere mağruz kalmak istemiyorsanız tavsiye etmiyorum. 20 yaşındaki adama da bunları duymak ağır geliyor.
hele, ben görüyorum seni hiç çalışmıyorsun diye azar işitiyorsanız... cümleyi tamamlayamadım.
büyüdükçe, kendi kararlarınızı vermek istersiniz, ama evdeki otoriteyle çarpışırsınız, kavga gürültü eksik olmaz, kendinizi fazlalık gibi hissedersiniz, yük gibi hissedersiniz. bir çok problem yaşarsınız.
lisedeki gibi üniversite okursunuz, diğer arkadaşlarınıza bakıp iç geçirirsiniz.
artıları da vardır kanımca eksileri de. şöyle ki genellikle aileyle yaşamak istenilmiyorsa şehir dışından yerler yazılır. öyle durumlarda istenilen yere istenilen saatte gidilir fakat şu var ki zorluk çekilir. para erken yenilirse bir süre parasız kalınır. ya da aileden dolayı tembelliğe alışılmışsa öğrenci hayatına ayak uydurmak zor gelir. aileyle yaşamanın da şu eksisi vardır herkes her istediği zaman her şeyi yapmaktadır her yere özgürce gidebilmektedir fakat senin o yaşta bile aileden izin alman gerekmektedir fakat artıya gelirsek yediğin önünde yemediğin arkandadır.
ailemle aynı şehirde yaşamama rağmen okulum eve uzak olduğu için yurtta kaldım. ama ne yazık ki sadece bir yıl dayanabildim. ne yazık ki diyorum çünkü cidden aile bambaşkaymış. aslında ilk başlarda her şey çok iyiydi bir keresinde 'özgürlük' kelimesini iliklerine kadar yaşıyorsun. arkadaş ortamları, gizli gizli şehir dışı kaçamakları falan filan.. ama ne yazık ki hep böyle şatafatlı gitmiyor hayat. ilk başlarda güzel olan bu hayat gittikçe saçmalaşıyor, maddi açıdan zorluklar çekmeye başlıyorsun hele bir de kredi kartı olayana bulaşırsan eyvah eyvah. yemek olayı başlı başına sıkıntı, elbiseleri yıka, kurut, ütüle katla sürekli yatağını topla odadaki huysuz mendebur arkadaşlarla iyi geçinmek için bir tarafını yırt ve en önemlisi sorumsuz hayat, dersleri de etkiliyor geceleri geç yatıldığı için sabahları okula gidilemiyor, okula gidilse bile derse konsantre olunamıyor ve bir bakmışız okullar kapanmak üzere dersler berbat maddi durum berbat... şöyle söyleyeyim bir sene yurtta kalmak sınıfta kalmama mal oldu ki bu zaten en büyük negatif olay. bunu farketmiş olmamın verdiği olgunlukla her gün üç saatlik yolu çekiyorum ve evimde anacığımın dizinin dibinde hayatımı devam ettiriyorum. mutlumuyum ;evet, huzurlu muyum; evet sağlıklı mıyım ; evet gerisinin bir önemi yok zaten.
eğer aile baskıcı değilse ve istediğiniz zaman eve girip çıkabiliyorsanız sorun olmayacak durumdur, o zaman artıları eksilerinden kat be kat fazladır. hatta daha başlarken durumu leyhinize kullanabilirsiniz. ben yaz tatillerinde yurt dışına gidebilmek şartıyla aynı şehirde okumaya evet dedim. dışarıda okumaya harcanacak parayla yazın yurt dışına dil kursuna rahatlıkla gidilebilir.
üniversite okumak için aileden uzak olmak gerekir. kendi hesabını yapmayı öğreneceğin, insanları tanımaya başlayacağın her anlamda gelişeceğin bir yer olmalıdır üniversite hayatı.
rezilliktir. düşünsenize, arkadaş evidesin, ortam süper. kızlı erkekli muhabbet gırla gidiyor ve muhabbet sabah kadar akacak. bir ara lavaboya gidiyorsun. sen lavabodayken baban aramış ve sana nazı geçen arkadaşlarından biri telefona cevap vermiş. lavabo dönüşü;
-murat, baban aradı, saat 10:00 dan önce evde olacakmışsın.
eğer aileniz çok anlayışlıysa dezavantajı kesinlikle yoktur. aklıma estiğinde kış günü olympos'a da gittim. şehirler arası bisiklet turuda yaptım. kesinlikle iş ailede bitiyor.
