öyle önyargılardaki gibi değildir. aksine lise hocalarından daha canayakındır. asistanlarıyla birlikte kurdukları usta çırak ilişkisi onların kalitesini daha bir artırmaktadır.
Kendilerini sürekli araştırma yapan dünyaya bi yardımları dokunan profesörler gibi görürler ama akşam eve gidip muhteşem yüzyıl izlerken uyuya kalırlar. Boşturlar, çok ses çıkartırlar.
okunulan bölümle ilgili olarak sohbet ortamında "hocam yeni traş olmuş yarak gibi kalıcaz ortada afedersiniz mezun olunca" denildiğinde "olur mu öyle şey siz geleceğin yöneticilerisiniz , öyle iyisiniz , böyle iyisiniz" söylemleriyle öğrencisini gazlayan ancak öğrencinin tahmin ettiği durum aynen gerçekleşince diplemeyi almaya gittiğinde yanına uğrandığında "noldu hoca at'ı bile yönetemessin sen kalk git pezevenk seni" manalarında cevaplar alındığını anlattığında derin sükunete gömülen kimselerdir . en azından gerçekçi olun be hocam .
sonsuz saygı duyduğum ve kendini eğitime adamış hocalarımızı tenzih ederek belirtmek isterim ki, birçoğu ego tatminini nasıl yaşayacaklarını şaşırmış insanlar(!) topluluğudur.
yüksek lisans için ege üniversitesi'nde dil sınavına girdim bugün. metroda oluşan bir arızadan dolayı sınavdan 15 dk önce sınav salonunda olamadım maalesef. sınav saati 9:30 ve yaklaşık 10-15 sınıfa ayırmışlar adayları. 301 no'lu sınıftayım. koşa koşa yetiştim, buldum sınıfı. ama sınıfın kapısı kapanmış ve sınav başlamış bile. saatime baktım 9:28. başka sınıflara baktım hepsinin kapısı açık, sınav başlamamış. ama 301 nolu sınıftaki okutman hanımın saati 9:30 muş da başlatmış sınavı. ilk kısım listening olduğu için almadı tabi beni içeri. orda hakkımı savunsam diğer insanları germiş olacağım. sessizce çektim başımı araladığım kapıdan. öncelikle bu nasıl bir mantıktır? sınav nasıl ve neden aynı anda başlamaz her sınıfta?
neyse başka sınıftan hocayla konuştum, tamam gel listeningi benim sınıfımda yap, reading başlayınca geçersin kendi sınıfına dedi. peki dedim, başladık sınava okulca. 301 nolu sınıf hariç! listening kazasız belasız bitti ve reading için kendi sınıfıma geçtim. telaştan montumu çıkarmaya bile vakit bulamamışken, kitapçık numaramı optik forma işaretlemediğim için aynı okutman tarafından azarlandım. sonunda reading başladı, herkes konsantre olmuş okuyor, çiziyor falan derken telefon titreşmesi duyuldu. sınıfın içinde değildi tabi ki. dışarıdaki görevlinin masa üzerindeki telefonundan geliyor olmalıydı ses. okutman yine sinirlerine hakim olamayarak, şöyle bağırdı; ''umarım bu sınıftan değildir o titreşim. eğer bu sınıftansa hepinizi titretirim''. çok komik olduğu için güldüm tabi ki. erkek adaylardan biri, valla mı diyerek gözlerine baksın istedim hatta.* ama azardan sonra, ters bakışı da yemiş oldum.
şimdi tüm bunların sonucunda, sen kimsin de bu hakkı kendinde buluyorsun? hadi profesörun, doçentin nazına niyazına alıştık ağzı yırtılmış gibi sırıtarak peşinden dolaşanlar yüzünden. lan sen okutmansın ve öyle kalacaksın. profesörlüğünü, doçentliğini, okutmanlığını geçtim hepimiz bireyiz orada. ben mezun olmuşum, kendime bir yol çizmeye çalışıyorum. duraktaki insandan farkın yok benim için. ama sen kimsin de azarlıyorsun beni? hadi benim gibi yeni mezun olmuş birçok birey vardı sınavda ve alışıksın o yaş aralığını azarlamaya diyelim, ama 30-35 yaşında adamlar da vardı o sınıfta. ve yine soruyorum, kimsin sen?
aynı zamanda sınavımı okuyucak olan komitede de olduğun için, ters ters bakmaktan başka bir şey yapamamış olabilirim. çünkü yoluma engel olmanı istemiyorum. ama bu, sınavı herkesten ve vaktinden önce başlattığın için şikayette bulunmayacağım anlamına gelmiyor. umarım bir gün insan olabilirsin!
hayatımda tanıdığım en kompleksli insanlardır. üniversitede hiçbir hoca birbirini sevmez, bir konuyu herkes kendi bildiği gibi yorumlar, bilginin ortasını bulmak mümkün değil, bilimin dili ortaktır halbukinem, kendileri toplumda doç. proflar diye farklı bir yerleri olsun isterler, havaları batsın, yerlerdeki çöpleri toplayan aşağıladığınız o çöpçü diye tanımlanan insanlar bile daha şerefli daha dürüst daha insancıldırlar, bence dünyanın engüzel işini üniv hocaları değil, çöpçüler yapıyor.
Sürekli burası lise değil diyerek öğrencileri tenkit ederler lakin kendileri lisedeki hocanın yapmadığı şeyi üniversitede yaparlar. ilginç insanlardır. Haftaya bütler başlıyordur ama not girme gereği bile duymazlar söyleseniz on yirmi kağıt değil bin bilmem kaç kağıttır nasıl baksındır kısacası egoları şişkindir. Yaptıkları her iş olağanüstüdür geciktirdikleride yoğunluklarının kanıtıdır onlara göre. Sorumsuzluk asla olmaz ama zamanında yapmazlar birşeyi ilginç ki.
Bu kadar egoya sahip, kibir manyagi insanlar olamaz. Ögrencinin sinavda bir soruya verdigi cevabi facebookta eleştiren tipleri de mevcuttur. içlerinde saygi duyulacak adamlar da mevcuttur ama 10 da 0.5 oraninda. Mk.
