Keske il disina hic cikmasaydim dedirtir.ozellikle bulundugunuz sehir yasam kosullari nedeniyle zor ise. Camasiri bir dert, yemegi bir dert, bulasigi bir dert, ev bulmasi ayri ayri bir dert. Birde okulunuza uzak bir yerde kaliyorsaniz daha da zordur. Ev kiralari pahali, yasam standartiniz eskiye oranla kat kat dusuyor. (Yazar burada istanbul icin konusuyor. )
yine de liselilerin cogu ozgur olucam ben diyip sehir disini yazacaktir. O yuzden abla tavsiyesi niteliginde herhangi bir sey soylemek bos.
Çok hızlı geçiyor ve bitecek olması düşüncesi insanı korkutuyor. her ne kadar sevmediğimiz tiplerle muhattap olmak zorunda kalsak da bu tipler iş hayatında daha çekilmez olacaklar. en iyisi tadını çıkarmak, bitene kadar her şeyini sevmeye çalışmak.
hayatımın tereddütsüz en güzel dönemiydi. kendimi tanıdığım, değiştiğim, geliştiğim yıllardı; herşeyin anlamı değişti, tüm duygularımın.. gitmeseydim asla bugünkü ben olamazdım. Allah ım iyi ki üniversiteyi nasip ettiğin bir kulun olmuşum.
3. hafta bitti. zaten çabuk arkadaşlık kuran birisiydim. o yüzden ortam sıkıntısı yok. ama bölümde diğer mühlere göre daha fazla ders var ve her gün dolu. 2 baba dersi üst üste koymuşlar bazı günler. gerçekten zor.
kız desen erkek başına 3.4 kilo düşüyor. yani tünelin ucu bombok bir yere çıkıyor bence imkanınız varsa mezuna kalın yada yurt dışında okuyun:D
Düzenli olarak süren düzensiz bir hayatım var. ikinci Üniv hayatımı yasamaktayim. ilkinde okulla is bir arada yürüttüm. Sadece okula gidenlerden daha çok tatil yaptım, daha çok gezdik eğlendim. Ve her zaman başarılıydım. Kendini tanımakla müthiş geçer üniversite hayatı. Böyle kurallarla değil. Çünkü her insan bir değilidir.
arkadaşlık ilişkileri yapmacıktır. Kimse sizi siz olduğunuz için değil, işinize yaradığı için sevecektir. Lisedeki arkadaşlıkları mumla aratır. Üniversite hayatı insanı bunaltır.
