genelde asker çocuklarını tanımlar. önce vatan demeleri gerekir ama önce vatandan anladıkları önce kendi memleketleri olup pek doğuya gitmezler. tatil yörelerinde veya istanbulda yaparlar kıyak vatan görevlerini. emrinde babalarının tapulu malı anadolu gençleri vardır. bazen döver bazen severler. orduevlerinden başka heryer pahalıdır, tatil kamplarından başka deniz yoktur. lojmandan başkası da ev değildir. tehlikeden uzak olduklarından şehit haberlerinde pek adları geçmez.
Babasının zorunlu doğu görevi yüzünden doğuya giden orada yaşayan, bazen oturduğu lojman terörist saldırısına uğrayan. Babası haftalarca operasyona çıkan, babası operasyondayken her telefon çalışında yerinden zıplayan, sürekli tayin oldukları için neredeyse üniversiteye kadar uzun süreli arkadaşlığı olmayan.en az 15 tane ev taşımış olan Gerektiğinde askerlerle de aynı masada yemek yiyen, onlarla beraber eğlenen çocuklardır.
zor şartlara maruz kalarak, küçük yaşta sorumluluk sahibi olmuş, yetişgenlerdir. rütbesi ulu bir askerin veya polisin çoçuğu olmak her an tehdite maruz kalmak, yadırganmaya açık konumdadırlar. her açıdan kendilerine dikkat gerektiren durumdadırlar. doğuştan sanşlıdırlar, iyi bir beslenme, eğitim ve sağlık hayatı sürecekleri aşikardır.
