kemalistlerin atarük e tapmasından daha az salakça değildir. türkiye deki siyaset anlayışının ne kadar kısır olduğunun ve bu üretken olmayan ortamda, sofistler gibi insanları ikna etme yeteğini olan insanların, nimet sayılması kaçınılmazdır.
ülkücüler allah'ı bilir, sayar, sever ona güvenir ve ona sığınırlar. kimseye de tapmazlar... alparslan türkeş, bu kutlu davanın kurucusu ve önderidir... bize düşen, alparslan türkeş'in açtığı bu yolda yürümektir.
(bkz: kemalistlerin atatürk e tapması)
düşünülenin aksine gerçek ülkücüler kişilerle değil fikirlerle ilgilenir. Şu ocakta sigara içip dayılık taslayan barzolardan bahsetmiyorum. Darbe ile birlikte soykırımı yapılan has ülkücülerden bahsediyorum. Şimdilerde fazla yok bunlardan.
tapmak? haşa.
bi başlık açıyorsun bari bahsettiğin şeye saygın olsun.
değer verme, takdir toplama, saygı kazanma... daha nice alternatifin var arkadaşım.
kaldı ki takdire şayan bulmaları istisnaların kaideyi bozmadığı bir düşünce yapısında gayet olağan.
