10 senedir uzun uzun düşündüğüm durum. Lakin fırsat kapınıza geldiğinde öyle siktir olup gidemiyorsunuz. Sevdiğiniz insanları burada bırakıp gidememek belki de yaşayanın bileceği en acı durum sanırım.
Ortalama bir okulda iyi sayılabilecek bir bölümde okuyorum.kariyer beklentim asla yok.liseden sonra yurtdışına gitmeye çalıştım olmadı.okula başladık iki sene sonra tanrı izin verirse yunanistan'a taşınmaya düşünüyorum.bir bahis dükkanı açsam yeter bana.
yapacağım en son şeylerden biri başka ülkede yaşamak. gezip görmek aylarca kalmaktan bahsetmiyorum. haa bu ülke çok güzel olduğu için mi? tabiki de hayır bok götürüyor ülkeyi. gelişmiş bir ülkede refah içinde yaşayacak kadar kendinizi geliştirmişseniz meslek olsun dil olsun bir sıkıntı yoksa gitmek istemenizde bir sakınca yok. ya da burada tatlış yobazları ve sevgi pıtırcıklari olan çakma solcu şerefsizlerin azalması için uğraşırsiniz. en azından öyle umarsiniz.
Yalnız olmadığıma sevindim. Herkes aynı dertten yakınıyorsa gerçekten boka sarmış gidiyor buralar. Ailemi de alıp söyle Yeni Zelanda ya filan gitseydim. Ah ne mükemmel olurdu. Söyle hiç bir haberi takip etmeden o ülkenin akışına bıraksaydım.
boka sardı diyenler acaba hangi yükü çekiyor , ne dertleri var , neyin sillesini yedi merak ediyorum.
sizden önce kurtulmak isteyen işçi kesimi var , asgari ücretli emekçiler var , onlar bile gidemiyor ülkeden.
kolay mı vatanı bırakıp gitmek.
en büyük derdi insta da stalk yaparken yanlışlıkla like atmış tipler gelip ülke boka sardı uf falan diyor ya.
Hay 2002 öncesi bu ülkede 90 senede ne kadar gelmiş geçmiş Türk varsa hepsi yedi ceddini s..sin emi....
Adam hala 2002 öncesi diyor! Aç bak devletin resmi verilerini. 2002 öncesi Cumhuriyeti kurulduğu günden itibaren ekonomik verilerin ve terörle mücadele istatistikleri ile 2002 sonrası aynı verileri bir kıyasla bakalım! Sadece bu iki maddeye istinaden çıkan farkı bilsen yeter, geri kalan AKP dönemi batağını görmesen dahi olur!
2002 öncesi; 4-5 senede toplam 300 500 arası şehit verirken (Ki o günün teknolojisi, ordunun o dönem düzenli ordudan gayri nizami harbe yeni geçmesi, internet, sosyal medya gibi kamu desteği alacak araçlar olmamasın vb. bu güne göre say say bitmez eksikler vardı)
2002 öncesi kimse kimseye sen Kürtsün, sen Alevisin, Sen Sünnisin vs. demez kimse kimsenin etnik kimliğini umursamaz ve sormazdı. Alevi maskesi altına girmeye çalışan PKK'lı teröristler, islamı satın alıp sahibi olduğunu sana şeriatçı hain tarikat/Cemaatler, ırkçı Ermeniler vs. bunlar gibi böyle şeyleri kışkırtan kitle bütün toplamda 50 Bin dahi değildi! Şimdi neredeyse 50 Milyon oldular AMK.
90'lı yıllarda Türkiye tekstilde dünyada başı çektiği gibi Turizm sektöründe en büyük talep gören ilk ülkelerden biriydi, sanayi, üretim vs. olduğu, Totoya vb. bir çok kuruluşun Türkiyede firmalar kurduğu, işsizlik oranının bugün ile kıyaslanamaz olduğu, eiğtimin bu güne oranla kat kat daha iyi durumda olduğu, ekonomik büyümenin 2002 sonrasına göre en düşük zamanda bile bugüne oranla minimum %1 puan daha fazla olduğu, milletin sokaklarda bir birini katletmediği, şeriatçı şeyh şıhların mileltten para alıp güya okuyunca hamile kalacaksın diyerek cahil kadınları sikmesi gibi olaylar suç, sapuklık, sapkınlık sayılır böyle insanlar cezasını çekerdi. Şimdi cinci hocalar TV'lerde iş pişiriyor AMK.
Say say bitmez AMK.
2002 öncesi sen babanın cüppülünde vitamin olarak dahi var mıydın velet!!
Şu aşamada çekip gitmem fakat uzun zamandır aklımda olan bir eylem.
Bakın her şeyi bir kenara bırakıyorum. türkiye’de eğlenip güzel vakit geçirmek bile neredeyse büyük bir olay. insanlar güzel vakit geçirdiğinde suçluluk hissediyor adeta, başlarına kötü bir şeyin gelmesini bekliyor. bunun üstüne gündemin ağırlığı her gün insanların sırtına üzüntü ve çaresizlik yüklüyor, 16 yaşındaki kardeşim benimle siyaset konuşuyor, çünkü bu ortamda büyüyor ve buna maruz kalıyor çocuk.
insanların sırtında yük biriktikçe iyice depresyona giriyor. çaresizlik kişilikleri haline geliyor. hayatı güzelce geçirmek yerine insanların aklında “vatan, millet, şehitler, terör, OHAL, darbe, örgütler, türklük, din iman, görev, feda” gibi karanlık düşünceler dolaşıyor. nasıl bir cehennemde yaşadıklarının farkında bile olmuyorlar. iyi bir yaşamın nasıl olduğu hakkında hiçbir fikirleri yok. en çekilmez, en rezil hayatı yaşayıp bir de bunun için şükrediyorlar.
iyi bir ülkede, iyi bir yaşamda böyle düşüncelerle kafanı meşgul etmezsin. en büyük derdin hangi aktiviteye katılacağın, akşam hangi partiye gideceğin, kimle görüşeceğin olur.
Bu ülkeden gitmek istememin sebebinin Ülke ile alakası yok tamamen bizi yönetenler ile ilgili. Geçen hafta vize yenilemek için gittiğim konsolosluk aracı firmasında abartmıyorum kilometrelerce kuyruk vardı insanlar akın akın göç ediyorlar bu memleketten. Biraz imkanı olan arkasına bakmadan gidiyor, umutlarını yitirmiş herkes. Bu göç dalgası bu hızla devam ederse 5 yıl sonra bu ülkeyi Suriyeliler dahi beğenmeyecek.
çok çok normal bir istektir. geçen internet cafede gta5 wolf falan atıyom. boynum ağrıdı kafamı çevirdim sağa sola arkamdaki iki tane yobaz cahil dengesiz sebepsiz bana gülüyor. bazı avrupa ülkeleri bizden daha medeni insanlar. bizimkiler anca uf neyse uzatmayayım.
atalarımız kurtuluş savaşında ülke dara düştüğünde siz sıktir olup gidin diye kurtarma. isteyen istediği zaman gider biz atalarımızın emanetine sonuna kadar sahip çıkarız. böyle tipleri görünce insanlığımdan utanıyorum.
Bazen geliyor bu his ama sonra geçiyor.
Olm bazen dünyadan kaçasım geliyor benim ama ülkemin yanağından bir makas alıp Vatanım sensin beybisi deyip kalıyorum.
Gidin gidin hemen gidin. Umarım o kuyruk alibeyköy e kadar uzar. Ülkeye çok şey katıyorlar birde konuşuyorlar. Gidin zaten yurtdışı sizi bekliyor. Burada ibnelik parayla orada ustune para veriyorlar.
