muhtemelen yaptığı ibnelikten sonra öğretmeninden şebeşilleyi yemiş, eve gelir gelmez de sözlüğün başına geçip kinini kusmuş ergen sözlük yazarı zırıltısı.
zaten herkesin kutsal olduğu bir ülkede yaşadığımızdan şaşırtmayan bilinçsizdir.
öğretmenler kutsal, doktorlar kutsal, anneler kutsal, babalar kutsal, dedeler nineler zaten kutsal... herkes kutsal aburakoyim
edit: tabii bu entry eksilenmeliydi. bizi doğduğumuz günden beri hiçbir değeri sorgulamamamız için yetiştiren, zamanında bilmemne partisinin 2-3 işine koştukları için öğretmen olan mübarek şahsiyetler olsun, asla iyileşemeyeceğinizi bildiği halde 25 kutu ilaç dayayan muhteşem doktorlarımız olsun, kendi yiyecek ekmeği zor bulduğu halde fare gibi doğuran annelerimiz olsun, bizi s.kip parasını vermediği gibi üstüne bir de vergi toplayan aziz devletimiz olsun, her türlü sosyal hakkımızdan feragat ederek beslememize rağmen 2-3 çapulcuyla baş etmeyen (edemeyen değil) muhteşem ordumuz olsun hep eli öpülesi varlıklar.
(bkz: bi siktir git)
(bkz: bir iç dökme aracı olarak sözlük)
bu bilinçsiz ayrıyten pink floyd'a değer verdiği gibi, yozlaşmış öğretmenlerden elbette dert yanacaktır. duvardaki başka bir tuğladır ama o duvarın sağlamlığını belirleyecek en değerli taştır. the wall şarkısında ise bu duvarı adeta kerpiçten ören irlanda eğitim sistemine isyan edilmiştir. öğretmenliğin kutsiyetine değil niteliksizliğine sövmüştür lakin her gün sivilce patlatmaktan bıkan asi bünyeler rock kültürünün ne demek olduğunu bilmeden haluk levent naralarıyla bu şarkıyı söyleyip kendilerini dadmin ederler.
eğitim ailede başlar, okulda devam eder, okul ve öğretmen saygısı aşılanamamış öğrencinin kendi ailesine ve cevresine de bu saygıyı göstermesi beklenemez tabi ki burdaki saygı ifadesi hepimizin zamanında hocalarımıza karşı yaptığımız ufak tefek haylazlıklar değildir, bütünüyle insanlığa karşı oluşturulmuş bilinçtir yoksa hepimiz öğretmenlerimizi zaman zaman sinir etmekten hoşlandık. öğretmen olmanın ne demek olduğunu anlamak için karşınıza sürekli konuşan 40 adet çoğu alın ve birşeyler öğretmek için kendinizi hırpalayın emin olun ki bütün öğretmenler maaşlarını sadece okuldan cıkınca düşünüyorlar, bazıları tatili bol diyor bunu diyenler bir okulda 2 saat ders anlatsın bakalım üzerlerinden nasıl tır geçmiş gibi oluyor, ama gelin görün ki köylerde veya varoşlardaki pırıl pırıl öğrencilerin gözlerinin içine bakıp onların temizliğini görmenin ve onların dünyasını renklendirmenin bedeli paha biçilemez. bunların kimisi kadroludur kimisi ücretlidir 400 tl maaş alır.
öğretmenlerin haybeden kazanç elde ettiklerini düşünmektir. bir öğretmen adayı olarak hak vermiyor değilim. bu serzeniş sadece öğretmenlik yapanlar için değil, memur kategorisinde yer alan herkes için geçerlidir.
yüksek lisans başvurusu yaptığım a üniversitesindeki eleman, benim bir yılıma mal olacak, hafifçe kıç kaldırmalık uzaklıktaki bir bilgiye bakamıyorsa; bir başka üniversitedeki eleman, 700 km yolu tepip gelmeme rağmen sorduğum soruya bilgisayardaki oyundan başını kaldırıp cevap veremiyorsa; öğretmen, öğrenciyi döverek eğitmeye çalışıyorsa; herhangi bir kurumdaki bir evrak imzaya gidiş gelişini 1 ayı bulabilen bir süre içinde tamamlıyorsa; bilmem hangi kurumdaki memurlar, yapacak onca iş varken dedikodu yapıyorlarsa; memurların çoğu (hemen hemen hepsi) işe 1 dakika olsun erken başlamaz ve mesai bitmeden işten kaçıyorsa; aldıkları paranın vatandaşın vergilerinden elde edildiğini unutup vatandaşı azarlıyorsa memurlar; hemen hemen her kurumda kaymakçıl kesime her türlü torpil yapılıyorsa; polis, rüşvet alıyor ve vermeyene yasaların verdiği yetkiye dayanarak ceza kesiyorsa; vali, memleket bok içinde yüzerken hoş karşılanmadığından dem vurup, alt kademedeki bir memuru ölesiye azarlıyor ve bunu ekran karşısında yapıp, adamın karısının ve çocuğunun bunu izlemesi ihtimalini düşünmüyorsa; memuriyetin üst kadmeleri rant savaşına alt kademelerise soygun yerine dönmüşse; aldığı paranın yüzde dördünü hak etmediği halde yüzde dörtlük zamma razı gelmiyorsa memur; ve daha bir çok neden kıçımıza girmek için sıra bekliyorsa; ben memur olurum arkadaş. olmak için kendimi yırtarım hatta. varsa daha rahat ve kazançlı bir iş, söyleyin, o olayım.
bazen diyorlar ki "6 saatlik ders sonra tüm gün ohh kebap, tatiller cabası, haftasonu kepap" falan..
40-50 kişilik sınıflarda 6 saat ders..bir kere sorun en başta düzen sağlamak. ahlaki yozlaşmayı önlemeye çalışmak. çocuklara bilinç kazandırmak. velilerle ilgilenip çocuklarının geleceği için yapmaları gerekenler hakkında seminerler vermek. onlara ideal kazandırmak. hayatta ne istediklerini anlamalarını sağlamak. yeteneklerini keşfedip onları yönlendirmek.
ilköğretimdeyseniz (2. kademe), hangi lise onlar için daha iyidir, tesbit edip rapor yazmak ve yönlendirmek. puanlarını yükseltmek için taktikler vermek. hatalarını farketmelerini sağlamak. karakterlerini sağlamlaştırmak için geziler düzenlemek, kültür merkezlerindeki seminerleri takip edip yönlendirmek hatta götürmek, kitap okuma alışkanlığı edindirmek, tehlikeli arkadaşlıklardan uzak tutmaya çalışmak... hatta ev ziyaretlerinde bulunup öğrencilerinize "sen benim için değerlisin" mesajını vermek.
sınıfta problemli öğrenciler varsa sınıfta düzeni bozmalarını engellemeye çalışmak.
kötü alışkanlıklara eğilimi olanları veya sahip olanları tesbit edip rehberliğe sevketmek, velileri ile işbirliğine girmek.
sadece bunlar da değil. hal, haraketleriniz, karakteriniz ile öğrenciler içinde saygı uyandırmak, size karşı sevgi beslemelerini sağlamak. çünkü bu gönül işidir ve sevgisiz hiçbir şey olmaz, olamaz. hem korkmalarını, hem sevmelerini sağlayacak bir denge tutturmak. ayrıca sizin de öğrencileri sevmeniz şart. çocuklarımız çok zeki, öğretmen onları sevmezse beyinlerinde iletişimi hemen kesiveriyorlar bir daha onları kazanamıyorsunuz.
ders vermek de artık bir sanat oldu. öyle eskisi gibi öğretmen masasında otursun, kitabı açtırıp yazdırsın. o hoooo.
derste motivasyonu artırmak için birsürü yöntem geliştirmeli, yeri geldiğinde stand-upçılar gibi herşeye cevap yetiştirebilmeli. bu meslekte hazırcevaplılık çook önemli. sizi psikolojik olarak yıpratmaya çalışan öğrenciler illa ki çıkıyor. verdiğiniz hazır cevaplarla ağzını tıkayabilme maharetine de sahip olmalı, yoksa dersteki etki alanınız azalıverir ve çocukların oyuncağı haline gelirsiniz.
ve omuzlarınızda kocaman bir yük. çocukların sorumluluğunu almak çok ağır. bir ihmalinizden hayatlarına yanlış yön verebiliyorlar. veya başı belaya girince "neden önleyemedim, önleyebilirdim" diyerek kendinizi yyorsunuz.
işte günümüzün öğretmeni böyle olmalı.
kutsal mı yoksa kutsal değil mi bu meslek okuduktan sonra düşünün.
valla ögretmenlik bence de oldukca güc bir meslektir. insanlarla egitim gibi son derece ciddi bir konuda muhattap olmak cok da stresli bir istir. kötü not verirsin ebeveynlle papaz olursun, aciklarsin,kanitlari gösterirsin, babasi önemli adam cikar seni fizan´a tayin ederler. sonra da pkk devletin temsilcisi diye bi direge baglayip kursuna dizer adami... falan-gerci biraz abarttim ama- olabilir yani. insanlarla ugraqsmak cok zordur cok streslidir.
...ancak her meslek zordur, ve cok stresli olan bir sürü meslek daha vardir. tanidigimiz ögretmenlere bakaraktan, o kadar da kutsal sahislar olmadiklarini söylemeden edemem. mesleki kutsalligi, "bir harf ögretene kirk yil kölelik yapmak" tan kaynaklanmaktadir.
bundan baska ögretmene kutsallik yüklemek son derece sakincali ve de yanlistir. ayrica söyledigi sözleri tanri buyruguymus gibi algilama egilimi de son derece tehlikelidir.
meslek olarak ögretmenlik kanimca, mesela isi hayat kurtarmak olan doktorluktan, ucak pilotlarindan, cöplerimizi toplayip bizi her hafta kolera salginindan kurtaran cöpcülerimizden, tinerci olup bicakla soyguna cikmak yerine nisantasi´da su satan, üstelik de gelen gecenden azar isiten namus küpü cocuktan, daha kutsal degildir. evimizde yaktigimiz kömürleri grizu tehlikesiyle kolkola cikaran, günesi nadiren gören ve soluduklari hava yüzünden cogu akciger kanserine yakalanan kahraman kömür iscisi olmasa, paran da olsa, kisin evinde donarsin. is kutsalliga kalinca, herkes kutsal aslinda. sadece ögretmen degil.
"BANA BiR HARF ÖĞRETENiN KIRK YIL KÖLESi OLURUM " sözünün kim tarafından sarf edildiğini bilmeyen, zamanında kutsallık addedilmeyerek önüne geleni öğretmen yapıldığı dönemde öğretmen olup o kutsiyeti kavrayamamış bünyelerce yetiştirilmiş ... tarafından bilinçsiz diye sıfatlandırılan insandır. *
işte zamanında bu kutsallığı hiçe sayanların yetiştirdiği andavallar sürüsü orda burda karşımıza çıkıyor ve bu ülke adam olmaz dedirtiyor...
dışarıdan bakıldığında 3 ay tatil, maaş, sigorta gibi bakan takoz zihniyet için bu önerme doğrudur.
ben öğretmenim, özel okulda çalışıyorum, aldığım para para değil, hafta sonum bile yok, bizim zamanımızdaki öğrenciler gibi değil hiç birisi ve evet kabul etmeseniz de ben onlara bir şeyler öğretmeye çalışıyorum, hepsini tek tek çok seviyorum, okul çıkışında, teneffüs arasında "öğretmenim sizi öpebilir miyim" diye geliyorlar ya, ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. gözleri farklı bakıyor size, büyüğü de küçüğü de aynı. farklı bir duygu bu.
öğrencilerime öyle şeyler verebileyim ki bir gün hiç biri çıkıp " bu mesleğin neresi kutsal hadi orda bee" şeklinde konuşan bilinçsizlerden birisi haline gelmesin.
ögretmenlik meslegine ulkemizde cok farkli bakis acilari mevcut. birinci kisim basligi acan arkadas gibi düsünüyor. 3 ay tatil resmi bayramlar tatil salla basi al maasi. bunun yanisira ögretmenlere nefes almak disinda hic bir eylemi yakistiramayan kisiler de mevcut ne yazik ki.diyelim ki ogretmen oldugunuzu beyan ettiniz ve birisiyle konusuyorsunuz kolunuzda dövme var ve siz ogretmensiniz size yakisiyor mu ya da birseyler soylediniz bir de ögretmen olacak suna bak gibi tepkiler alabiliyorsunuz.
bu meslekte cok yeni olan biri olarak soyle söyleyebilirim ki gecen pazartesi ilk defa bir devlet okulunda ucretli olarak calismaya basladim. daha kapidan girer girmez müdür önüme bir sürü sey koydu ve hocam yillik plani ne zaman hazirlarsiniz, zümre toplantisini yapin, günlük planlar hazirlayin etkinlik dosyalari ivir zivir bir sürü sey saydi. sanildigi kadar kolay bir meslek degil. 6 saat icinde 120 farkli ögrenciyle tanistim ve simdiden kendimi onlara karsi sorumlu hissediyorum.
kutsiyet meselesine dönecek olursak bir ögretmenin hareketlerini kisitlamasi gerekiyor cogu yerde cünkü pek cok sey bir ogretmene yakistirilmiyor ve buda zaman zaman baski yaratabilir. yukarida da bahsettigim gibi, sen ögretmensin sunu yapamazsin söyle davranamassin baskisinin pek cok ögretmenin de hosuna gitmedigini düsünüyorum.
ögretmenlerin devletten maaş alması zoruna giden arkadaşlara :
çok zorunuza gidiyorsa bunu sürekli söyleyeceğinize oturun çalışın devletten maaş alabileceğiniz bi meslek sahibi olun. yok o cok kolay meslek dediginiz ögretmenligi yapmak derdindeyseniz girin kpss'ye alın çatır çatır puanı atanın da görelim ne kadar kolaymış!
insanın fikir sahibi olmadan zikir sahibi olmasına ne kadar güzel bi örnek diye düşünülmesine sebep olan başlık. batıda okudugunuz okullarda gördügünüz bikaç ögretmenle fikir sahibi olabileceginizi sanıyosunuz yazık! ögretmenligin o oldugunu sanıyorsunuz. dışardan bakınca 'aman canım ne var girip derse iki lak lak yapıyolar götürüyolar parayı, ayrıca da habire yatıyolar anasını satayım' diye yorumlar yapabildiğiniz bi meslek ögretmenlik. size ne söylense anlamazsınız. ama sizi ıgdır'da dört tarafı daglarla cevrili, teröristlerin cirit attıgı bi köye çok degil bir haftalıgına ögretmen olarak gönderelim bakalım nereniz titreyerek kacacaksınız batıdaki sıcak yuvanıza!
her meslek kendi çapında kutsaldır. özel olarak bir mesleğe kutsiyet yüklemek olmaz. orman bekçisi de, ülkesini yurtdışında temsil eden sporcunun da görevi kutsaldır. tabii, ülkemizdeki öğretmen mesleği ayrı bi şişirilmiş gösteriliyor ama öğretmenlerin içinde de çıkıyor sapıklar, tecavüzcüler. yaa yaa.
eski maliye bakanı geçmiş zaman yaptığı bir açıklamasında devletin personele ödeyeceği maaşı o göreve duyulan ihtiyacı baz alarak belirleyeceklerini anlatmıştı. o zamandan beri öğretmen maaşında pek bir artış olmadığına göre öğretmenliğin ihtiyaç katsayısı epey düşük demek ki.
(bkz: ben demiyorum devlet diyor)
evinde insanlar kendi bir iki cocuguna sabredemiyor "ah su okullar acılsa da rahatlasak" diye duaya kalkısıyorlar. millet de kalkmıs ogretmenlik bedava meslek diyor. bir sınıfa topla 40-50 ogrenciyi ya sabır de basla ise ne kadar kolaymıs. devlet salak tabi yattıgı yerde ogretmenlere maas veriyor.
günümüzde de kendisine sıklıkla rastlanabilen fedakar öğretmenlere kutsiyet atamış insandır. öğretmenin veya öğretmenliğin kutsal tarafını görmüştür, tanık olmuştur.
büyük şehirlerde az rastlansa da küçük yerleşimlerde vazifesini kutsal belleyen ve sonuna kadar görevine bağlı nice öğretmen vardır. suç bunları duymamazlıktan gelen ve duyurmayandadır, öğretmenini sadece kötü örnekleriyle anandadır.
sadece dersine girip çıkan öğretmeni baz alıp, aldığı paranın karşılığında vazifesinin on katı fazla iş yapanı gözardı edende, karşılık beklemeksizin gecesini gündüzüne katanı yaşamıyor ve bu meslekten değil farzedendedir...
