iki öğrenci, evinde sakin bir hayat sürdürmektedir. günlerden bir gün arkadaşlardan biri eve bir radyo getirir. ne kadar uğraşırsa uğraşılsın karınca filminin radyo tiyatrosundan başka bir versiyonu bulunamaz. bu arkadaşlardan kurnaz olanı, pencere önünde aşağıya kadar sarkmış bir kablo bulur. kabloyu keser ve radyoya bağlar. artık istanbul radyoları ayağımızın altındadır. her şey yolunda gitmektedir, ta ki bir hafta sonra elinde bıçakla bir adam kapıyı çalana kadar. sonradan inşaat mühendisi olduğunu öğrendiğimiz adam, bir haftadır televizyon izleyemediğini söylemektedir. tabi ki bizde hemen adamın anten kablosunu kestiğimizi fark ederek, yiğitliğe de bok sürmeyerek ateşe ateşle karşılık verdik.
- suçlu muyuz?
+ evet,
- bıçakla gelmesi mi lazım ?
+ hayır,
- polisi mi aramalıydım ?
+ evet,
- peki yaptım mı?
+ hayır.
sabah suyun akmadığını görüp en son ne zaman su yüklediğinin hesaplarını yaparken kapının altından atılmış olan notu farketmek. yan komşunun pişkin pişkin rahatsız oldum vananızı kapattım yazıp üstüne bir de gülücük koyması. su sesi gelse evin içinde biz duyup kapatırız. sen nasıl duydun?
bi odayi temizlememiz lazimdi amk sabahtan aksama kadar usendik temizlemedik sonra kalktik odaya girdik baksirlarla abkara havasi oynayip temizlemeden tekrar yattigimiz yere donduk cok garipti amk.
bugün ilk defa makarna yapayım dedim, çubuk makarnaları topluca paketinden çıkardım. arkadaşım iki tarafından tutup ikiye kır onları çok uzun onlar dedi, ben çok ucundan tutmuşum bunları, bi' kırdım... yarısı elimde kaldı diğer kırıntılar etrafa saçıldı. çıtır pıtır oldu mutfak. bi' tanesi burnuma girdi lan. çok tuhaftı. burnuma çubuk makarna girdi. evet. burnuma çubuk makarna girdi. onu da koydum tencereye. *
kizla sevisirken, ev sahibi bunlar ev de yok diye, yedek anahtar la eve girip, yanlislikla.bizi basmasi, neymis o son kiliti degistirecekmisiz, bak yoksa boyle olur.
gene bi gün evde 6 kişi kalıyoruz. arkadaşlar parti yapmaya karar verdi sağdan soldan insan toplayıp gece güzel parti yapıldı. gelenlerin yuzde 98 ini tanımadığım için parti durumu beni pek enterese etmedi. ertesi gün sabah salonda televizyon sesi sonuna kadar açık, uyanıp salona gittim televizyon izleyen elemana ( ki tanımıyorum ) sesi kısmasını söyledim. genelde böyle durumlarda kırıcı olurum " kapat la şu mınakodumun şeyini sabah sabah " tarzı çıkışlarım vardır fakat dedim heralde birinin arkadaşı nazik olayım. benden sonra evin diğer 5 elemanıda aynı ricayı elemana yapmışlar. öğlen oldu okula falan gittim arkadaşların kimisi evde kimisi okulda, akşam üstü eve geldim eleman hala televizyonun başında. kimin nesi bu diye evde bir kamuoyu araştırması yaptım ve kimsenin çocuğu tanımadığını öğrendim. herkes çocuğu birimizin bir tanıdığı diye düşünmekteydi. daha sonra bir ev arkadaşı çocuğun yanına gidip gerekli soruyu sordu:
- kimsin hacı sen ?
+ ya ben dün arkadaşlarla geldiydim hatırlamıyon mu
- olum dün milyon kişi geldi ne hatırlaması
+ ya işte bende geldim sonra bizim arkadaşlar gitti ben burda kaldım.
- hee.. iyi o zaman.
evde kimsenin tanımadığı bir eleman televizyon izliyordu o gün ve bu kimsenin umrunda değildi.
ev arkadaşlarım benden biraz ufak. ikişer yaş falan. bira içiyoruz. mutfağa girdim, mısır patlatacaklardı.
biri tencerenin kapağını açmış, öteki de yerde diz çökmüş ağzını açmış. zıplayan mısırları ağzıyla yakalamaya çalışıyor.
sonra insanlar bana diyo ki; sen eğlencelisin, komiksin.
Ev arkadaşımla o kadar ki ismini bilen az samimi bir kız, arkadaşımı arıyor ve sevgilisiyle beraber iki günlüğüne evimizde kalmak için izin istiyor. Neyse verdik.
Geldiler, Bi hafta kalıp kayseri ye gidecez dediler, eyvallah dedik.
Gittiler, bi gün sonra geri döndüler, ne oluyor amk dedik. Neyse ses etmedik sonuçta misafir amk!
Üç dört hafta daha kaldılar. Amk mun parazitleri yerleştiler çıkmak bilmiyorlar. Artık kendileri gitsin diye hoşnutsuzluğumuzu gizlememeye başladık. Gene gitmiyorlar.
Tabi bu arada güneş perdesiz öğrenci evimizde emmeli gömmeli takılıyorlar. Tırsıyoruz amk her an komşular polisle kapıya dayanacak diye!
En son evin en büyüğü olarak aldım kızla oğlanı karşıma kibarca kovma şeklinde konuştum. Çocuk anlayışla karşıladı ama amk mun kevaşesi daha beni azarlamaya kalktı! Verdim tabi ağzının payını.
Konuşmama rağmen gitmediler. Bu haftasonu Malatya ya gidecez merak etme dediler.
Yine oraya da Bi gün kalıp geri döndüler. iki günlüğüne oldu mu sana bir buçuk ay!
Artık daha bişey demedim arkadaşıma ayıp oluyor üzülüyor çocuk yanımda. O da bıkmış bunlardan.
Neyse bir hafta sonra memlekete gittim. Bile hafta da orada kaldım. Tam döndüğüm gün karşı binadan birkaç ev ayaklanmış bizi bastılar amk bütün siteye de rezil olduk!
bulaşık yıkamadan yemek yiyebileceğine yürekten inanan insan öğrencinin bulacağı alternatif çözümler sonucunda ortaya çıkabilecek olandır. çıkmaması için (bkz: ) http://www.uludagsozluk.com/k/tohum-at/
arkadaşlara türlü türlü cinli perili ve uzaylı hikayeleri anlatmam neticesinde koca koca adamların korkudan uyuyamaması ve sonunda aynı yatağa girip koyun koyuna yatmalarıdır.. hala da hatırlattığımda utanırlar; lakin anlatıcı usta olunca tabi verdiği gizemlilik karşısında ürkmemek imkansız oluyor. ehe.
eve pencereden kuş girmesi ve tüm kapıları, pencereleri kapatıp kuşu besleyip evcilleştirmek. daha sonra tatil zamanı geldiğinde kuşu dışarıya bırakmak...
