-bilineni özlemek: ne kadar fazla seversen, ne kadar çok yaşadıysan çekilmesi o kadar zor olan aşırı kavuşma isteğiyle harmanlanmış bekleme durumu.
-bilinmeyeni özlemek: şekli olmayan, tanımlandıramadığın ama yokluğunu hissettiğin şeyi aşırı isteme, onsuz olamama durumu.
özledigin insan yanındaysa ve sen ona hiçbişekilde hiçbir şeyi belli edemiyosan,eski günler unutulduysa hatta,birbirinize sevgilililerinizi bile anlatıyosanız,ama sonra için bi garip olupp seni geri istiyorum diye kendi kendini yiyosan,dünyanın en boktan duygusudurr.
sevdigin kişi adı mesela kerem olabilir kızda mesela aslı olabilir bunlar sadece bir örnek konuya dönersek asıkların kavusamadıgı zaman diliminde umutsuzca yapılan eylenmdir bazen ek olarak göz yasıda eklenebilir.
birine veya bişeye hasret duymak. yanında değildir genelde o özlediğin kişi, ama onun varlığını hissetmek, kokusunu duymak, tenine dokunmak için ömrünü verebilirsin; öyle özlemişsindir çünkü..resim varsa resminize bakarsın, ona ait bi eşya varsa ona sarılırsın. bazen de hiçbişi yoktur, yüzünü gözünün önüne getirmeye çalışırsın. aslında özlemek çok deişik bişidir, sadece uzakta olan kişiyi özlemezsin malesef. daha kötüsü de vardır, ki bu yanında olduğun, fiziksel olarak ulaşabildiğin kişiyi özlemektir. onun bedenine dokunabilirsin, ama artık ruhuna dokunamıyorsundur. o eski kişiyi özlersin, anılarınıza hasret duyarsın ve zamanı geri döndürmek istersin. ama imkansızdır. 2 tür özlem de birbirinden beterdir.
Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
Bakar ağlarım.
Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,
Bir midye kabuğunun aralığından:
Suların yeşili, göklerin mavisi,
Lapinaların en harelisi...
Hala tuzlu akar kanım
istiridyenin kestiği yerden.
Neydi o deli gibi gidişimiz,
Bembeyaz köpüklerle, açıklara!
Köpükler ki fena kalpli değil,
Köpükler ki dudaklara benzer;
Köpükler ki insanlarla
Zinaları ayıp değil.
Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret.
