bazen yanındayken bile hissedilebilecek duygu bazen de onsuzken geceleri karalanan bir iki satır yazıyla atılmaya çalışılan duygudur. ne kadar kafaya takılırsa o kadar artacak olandır. sabretmek her kişinin karı olmasa da sabredebilen bir nebze de olsa bu duyguyu hafifletebilir.
"sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
ne kadar gelişmiş olsa da acı üretimi
yüzbinlerce kuş uçurdum hüzünden arınmış
sen ki zehirlerini soydun sevdanın ve zamanın
sesimi biriktirmiyorum artık ağlama
kalbimde özlemi yok imkansız baharların"
Bazen bir özlem konar burnunun ucuna, sızlar. Kokun dolaşır omuz başlarında, yanağını yaslayıp okşarsın, Ellerin uzak durur yüzünden, hatırlarsın ya en son bir ağacı sarmıştın utanarak kendinden.
'' adını koyamadığım en güzel anlam.
sana değer katan herşeyim,
kalbimin, sessizliğe değil de sana atmasıdır.
çam kokularının, hasretliğidir.
çimenlerin kokusudur.
çünkü özlem sensin ey sevgili ''
