istediğin herşeyi yapmak değil,
istemediğin hiç bir şeyi yapmamaktır özgürlük...
hayır diyebilmektir özgürlük...
toplumsal fikirlerden uzaklaşmayı göze alıp öznel olabilmek, kendini koruyabilmektir özgürlük....
freedom forever
ben,tam da bugünlerde, kendimi hiç olmadığım kadar özgür hissediyorum. çok üzücü olan bunun aslında hiç tatmadığım bir duygu olduğunu farketmem ve şuna kanaat getirdim, özgürlük hissinin kalıcı olması için hayatımın iplerini elime almanın zamanı geldi, geçiyor. sabır ve istikrarla adımlar atmalıyım.
"Özgürlük" – ne okkalı lâf!...
Belki önemli olan, kavramlara boşverip, eylemlere bakmak – düşünülecek birşey değildir özgürlük; yapılacak birşeydir...
– Oruç Aruoba
[Benlik, s. 119]
Kesinlikle öyle. Özgürlük konuşulacak bir şey de değil zannımca.
Into the wild filminden sonra bakış açımın değiştiği kavramdır. özgürlük kişinin isteğine göre değişir. Kuzey Kore'den Arabistan'a giden biri için Arabistan özgür olabilir. ancak Amerika'dan Arabistan'a giden biri için işler bambaşka hal alır.
Özgürlük sadece yanılsamadır.bir kişi her istediğini yaparsa otomatik olarak diğerleri yapamaz.sonuç olarak anarşi ortaya çıkar.
Özgürlüğün var olmadığını mı sanıyorsunuz.özgürlük var.bu dünyada her istediğini yapabilen insanlar var.ama dediğim gibi herkes özgür olamaz.sayılı kişi özgürdür geri kalanlar ya durumun farkında değildir ya da manifesto yazar.
sosyalistlerin ve islamcıların ağzında sadece retorik olarak yer alan kavramdır.özgürlük kavramı ancak bireysel anlamda gerçekleşirse anlam ifade eder bana göre.
her birey kendi kaderini yaratma/takip etme hakkına doğuştan sahiptir. birey, ortalama insan zekasına sahipse, kendi menfaati uğruna çabalama gayretinin, toplum menfaatine çabalamasından daha rasyonel olduğu sonucuna varacaktır. bu bağlamda özgürlüğün bireysel olarak gerçekleşmesi bizleri daha mutlu edecektir.
toplum refahını sağlamaya yönelik her toplumcu fikir/eylem, bireysel özgürlükleri daraltan hatta yok eden bir noktaya geliyor. bu toplumcu düşünceler örneğin ağır vergilerle bireylerin ekonomisini bozuyor. bu toplumcu düşünceler vaat ettikleri iyi bir gelecek uğruna azınlıklar üzerinde baskı kurup yine bireyleri olumsuz etkiliyor. bu azınlık bazen türk bazen kürt, bazen hristiyan bazen müslüman, bazen seküler bazense muhafazakarlar oluyor..
yapılması gereken en önemli şey, toplumcu düşünceleri terk edip, bireysel özgürlüklerin her şeyden daha önemli olduğuna karar vermektir. eğer devletler bireyin daha iyi şartlarda ve huzurla yaşaması için kuruluyorsa, bireysel özgürlüklerin de huzurlu bir hayat yaşamak için olmazsa olmaz kaide olduğu ortadaysa, bu konuda direnmek, toplumcu düşünceleri dayatmak, uygulatmaya çalışmak yersizdir.
bir şeye benzetmem gerekirse eğer özgürlüğü, bitter çikolataya benzetirim. biraz acıdır özgürlük, başına gelen birçok şeyden sen sorumlusun demektir ve özgürlük, pişmanlığa gebedir. bence bu yüzden sınırlarız biz insanlar kendimizi din ile ahlak ile veya hayatımızda doğru olarak adlandırdığımız her ne ise onun ile. pişman olmamak için “doğru olan buydu.” diyebilmek için.
- soyut bir kavramdır.
sürekli olarak değişir kendini yeniler. iç dinamizmi durmadan kendini yenilemesi ve değişim göstermesidir. Dış dinamizmi dış etkenleri ise ekonomik, sosyal, tarihi vb. değişimler oluşturur.
-toplumsallık,
özgürlük düşüncesi ve sonucu olarak ortaya çıkan hak kategorileri, toplumsal yapı içinde hüküm ifade eder.
-psikolojik özelliği,
insanını kişiliğinin geliştiği ortam ve gelişme yöntemi, kişideki özgürlük düşüncesinde rol oynar.
-ekonomi ile ilişkisi,
sosyal devlet ile, ekonomi ve sosyal haklardaki gelişmelerle ilgilidir.
-siyasal olgu ve olaylarla ilişkisi,
siyasal sistemler önceden yapılan tercihlere dayanır. özgürlük anlayışını belirler.
-hukuk ile ilişkisi,
hak olması, anayasa ve yasalarda yer alır.
Çok düşünüyorum bugün, çok ve sessiz.
Ne kadar küçük olsa bile, birçok şeyi büyütüp nasıl da evrenimin ortasına yerleştirebiliyorum, bir kez daha farkediyorum bunu.
Mevsim aralarındaki boşluklarda soluklanırken hayal ve düşlerim, ne kadar bütünleşiyorum gökle.
Olur olmaz dalların kırıklarını öpüyorum, sanki ben öpünce iyileşecekmiş gibi dünya, dünya ve sevgiler.
Düşünüyorum da, ne çok, anlatmaktan yorgun, anlamaktan kaçak, ne çok ben.
Ev edinmezler kimsesiz sayılmamalı halk dilinde artık, sokaksızlık ayıplanmamalı, kimse kimsenin bedeli olmamalı mahkumken kendi kendinde.
Öyle ya, kuşların özgürlüğü var üzerimde benim, fırtınalara kafa tutuşlarım hep bundan.
Istemediğim yerlere dağılıyorum yine, balkonlara, çiçeklere ve tüm denizlere ayıp ediyorum.
Özlemlerimin bir rengi yok, kokusu bilinmez ellerimin.
Yolcusuz vapur seferlerini avutan martılardan çok yalan dinledim, masumiyet varken ve düşler çocukken.
Çok düşünüyorum, çok ve öyle sessiz.
Saçlarımı vereceğim tel tel, her gün yeniden, ağzı fesleğen kokulu sevgili uğruna.
Dudaklarımdan beslensin tüm yeminler ve ölsün isimler.
Iste yine şuramda, en olmazlardan bir esinti, üşümek dans etmeye benziyor.
Azını biriktirip çoğaltıyorum toz parçalarının, kumdan bulutlar, ışıktan evler.
Kime dokunsam yankılanıyor göğün her katında.
Bana benziyor biraz ardakalan tüm manzaralar.
Denizi sevmeler günah, cezası parçalanmak ve bir daha hiç tamamlanamamak.
Düşünüyorum da, vazgeçmek kolay değildi hiçbir bahçeden çicekten.
Vazgeçtikçe güzelleşiyorum.
Fazla mühim değil başladığım yer, mühim değil savaşlar, yaralar, bu zafer sancıları.
Körlüğün sağırlaştırdığı bir dilsizlikte, fesleğenler hala boynuma adanıyor.
Öyle ya, kuşların özgürlüğü var üzerimde benim, fırtınalara kafa tutuşlarım hep bundan.
Yeryüzü kimin umrunda.
çünkü kapitalist sistemde kağıt üzerinde tüm haklar eşit derecede vardır, insan hakları beyannamesi der ki; ''Yaşamak, hürriyet ve kişi emniyeti her ferdin hakkıdır''
kapitalizmin açlıktan öldürdüğü insanlar için acaba bu geçerli midir?
bir patron girdiği her ortamda istediği her şeyi yapabilir, herkes hürmet eder, kimse ağzını açamaz ama bir işçi bunun olduğu ortama girerken bile tereddüt eder, ''acaba alırlar mı'' diye.
işte özgürlük budur arkadaşlar, insanları toplumdan ayrı düşünemezsiniz, nasıl ki ortadoğuda bir bilimadamı toplumdan bağımsız olamaz, dine karşı bir şey söylediği vakit canı tehlikeye girer, kapitalist bir toplumda paran olmadan özgür olduğunu iddia etmek, haksız bir iddia olmaktan öteye gidemez.
