Hayır sus!
Gitmeni anlarım ama sus!
Bahanelerini cüzdanına kaldır..
Gitmek zorundayım'la başlayan cümlelerini ağzının
içine topla..
Küçükken öğrenememişsin!
Ağzında yalan varken konuşma.. özdemis asaf..
keşke sağ olsa da kendisiyle karşılıklı rakı içebilsem dediğim, buram buram kalite kokan şair.
artık kendisine ait bilmediğim bir şiiri nerede okursam bu şiir özdemir asaf'ındır diyebiliyorum. herkes anlayamaz özdemir asaf'ı. şiirlerindeki kelime oyunları cezbeder beni. her kelime oyununda ne kadar zeki olduğunu düşünürüm şairin. kısacası seviyoruz efendim..
sana mektup yazmaya lüzum kalmayacak olan zamanlari düşünmek;seni daima görebilecegim günleri hatirlamak;bana verdigi sarhoş edici,cildirtici heyecanli zevkleriyle senin yakininda bulunmak tehlikeli olabilecek derecede beni sevindiriyor.
hatirla ki : 'o aci öldürebilirdi,bu sevinç öldürebilir..'kendimi senden dinlemek fakat yanliz ve sadece senden dinlemek isterim.yani kendimi dinlemek değil.(...)bir tek azabim kaldi artik.onu da hayatimin sonuna kadar götüreceğim.o da seni sana anlatacak,bendeki seni sana anlatacak kelimelerin çok az oldugu.evet meger ne kadar az kelime varmiş.
Yeni sözler demeye geldim yeni seslerle,
Bağırmalarla değil, canımdan nefeslerle..
Sana kalacak ne var dersen, anlamı derim;
Susmalarında bile bulur seni seslerle. *
