akla temel ile fadime'nin şu fıkrasını getirir:
Temel'in kötü huylarından biri de her sabah uyanır uyanmaz, gök gürültüsü
kadar yüksek sesle gaz çıkartmakmış.
Karısı Fadime de bu densizliğe pek içerler, "Cözü çikasu heruf, ha pir
Sabah pöyle fosururken, tüm pağursaklarun donuna dökülsun da cör cünunu" dermiş.
Derken, Kurban bayramının ikinci sabahı, Fadime mutfakta kurban etlerini
ayıklarken ve Temel hâlâ uyurken, Temel'i yola getirme niyetiyle, bir gün
önce kurban olarak kestikleri koçun bağırsaklarını toparlayıp bir güzelce
Temel'in donunun içine koymuş!
Az sonra Temel uyannca, adeti üzere, keyifle ve gök gümbürtüsü timsali,
Gaz atınca bir de bakmış ki tüm bağırsakları donunun içinde. Şaşkınlık ve korku ile rengi benzi atmış aklı uçup gitmiş. Temel, Bir müddet sonra kendine gelmiş kalkıp tuvalete gitmiş epey zaman sonra, sararmış yüzünden soğuk terler damlayarak bitap yorgun bir halde mutfağa gelen Temel;
-"Haçan dediğun oldi be Fadime, fosururken tüm pağirsaklarum donuma
Döküldu da" dediğinde, Fadime:
-"Oh olsun, ama pağirsaklarun çıkarken canun da pek yanmiştur be Temel'im"
diyerekten gönlünü almaya çalışırken;
Temel yanıtlamış hemen :
-"Yok be Fadime, çıkarken acumadi da, geri sokarken az kalsun ceberiydum"
artık kabızlık sonu mu dersiniz veya başka bir şey mi bilmiyorum ama yılların birikmişini öyle bir boşaltmak ki bunun sonucunda bağırsaklarında yitip gitmesi, klozette kalması durumudur.
