hayatımda izlediğim en duygusal dizilerden herşeyiyle mükemmel.onlarca denemelerden sonra tam anlamıyla dizinin ekranda can bulmuş hali öyle bir geçer zaman ki.
içinizi ısıtan,titreten,tüylerinizi diken diken eden son zamanlarda görmeye hiç de alışık olmadığımız sımsıcak dizi.
Ha bu arada, helal sana osmancık
Bu yaşta bu oyunculuk böyle olsa gerek !!
çocuğun koca adam olup dikilir bir gün mutfak kapısının önünde geçemezsin yanından ve dersin ulan noldu bu çocuğa yere göğe sığmıyor. oysa gözünün önünde ve çarçabuk büyür de farkına varamazsın. ve bir gün "ben çocuk değilim, benimle böyle konuşma" diye kazan kaldırır o tıfıl da dersin "hımmm bizim sıpa eşek olmuş". velhasıl zaman öyle bir geçer ki o hızla giderken sen gitmesin diye tutunursun ısrarla tam zaman kaçacağı sırada tırnakları geçer göz çevrene, her aynaya bakışta o çekişmenin izi takılır gözlerine.
sanırım kanal d nin şu sıralar ekranda izlenebilecek tek dizisidir. dizi küçük osmanın hareketlerinden dolayı çok tutulmuştur. bir kaç bölümüne göz attım, gerçekten iyi bir yapım. en azından içinde cinsellik yok.
her şeyden önce dizidir. yani demek istediğim; her kanalda dizi adı altında yayınlanan onca saçmalığın arasından sıyrılmış ve "işte dizi budur" dedirtmiştir.
özellikle oyunculuk konusunda aşmış bir cast ile karşı karşıyayız. herkes rolünün bu kadar mı hakkını verir? dizinin konu aldığı dönemi, o dönemde vuku bulan olayları yaşamadığım ve hakkında pek fazla bilgi sahibi olmadığım halde "ulan ne günlerdi bee" dedirtmiştir adeta bana.
tepeden tırnağa kaliteli bir dizi olduğu ve olmaya devam edeceği kanaatindeyim. yapımında ve yayınında emeği geçen herkese teşekkürü borç bilirim...
o aylin denilen kızı boğma isteği uyandıran dizi.
lan senin kardeşin hasta, tıkınıp duruyorsun yareppim! böyle de bencil, böyle de yalaka olunmaz ki. cık cık cık.
3. bölümünün ilk dakikalarında izleyenlerin hatırlayacağı osmanın bir iç sesi vardı.
osmanın iç sesi : insanın içinde saklanan o korkunç hayvanlar.
o akşam ilk defa kendi ailemle tanıştım.
yuvalarından fırlamış gözleri, öfke içinde uzayan boyunları, şişen damarları ilk defa o zaman gördüm.
gırtlak parçalayan ürpertici haykırışları ilk o zaman işittim.
bu son olmadı tabi...
benzer manzaralarla daha sonrada karşılaştım.
büyüdükçe insan alışıyor..
belkide büyümek diye bu alışmaya diyorlar.
ne zaman bağıran, ağlayan, haykıran öfkeli insan görsem
bu hayvanla ilk defa karşılaştığım andaki dehşeti, tedirginliği hatırlıyorum.
belkide belkide bu yüzden iyi yanıp hep çocuk, suçlu kaldı.
dizi ekibinin diziyi çekmekte zorlandığını düşünüyorum. bol bol ara verip osman'ı mıncıklamak gerekiyor zira. bünyeye yeterli derecede osman yüklemesi yapıldığında diziye devam ediliyordur muhtemelen.
avrupa yakası ve benim annem bir melekten sonra izlediğim tek türk dizisi.Bir ailenin psikolojik dramını anlatır. ayrıca sırf mete için izlenir o dizi gideri var.
dizinin kahramanı osman'ı en fazla 2 sezon izleyebileceğimiz dizi. 4 sezon sürecekmiş diyorlar, ilerleyen bölümler için olan ipucunda "evin yükünü omuzlarıma aldım" gibi bir ibare var. yani ufaklığın tadını çıkarın. *
- sen çemile?
- çemile değil lan cemile doğru söyle adımı.
dedi ve bıçağı taktı. ben başta ihanetten sanmıştım.. ama sanırım ismini yanlış söylemesine bozuldu.
