devletin güzellik yapıp düzenlediği kurslarda hayata, olanlar elleriyle, olmayanlar yürekleriyle tutunuyor...
engel dediğin şey, basit bir eksiklik değil mi ? ne var yani bir gözüm görmüyormuş ya da bir ayağım protezmiş, sana ne !
benim asıl engelim senin düşüncesizliğindir dostum, engel olma, gölge etme başka ihsan istemez.
yaklaşık üç haftadır devam ettiğim kursda yaşadıklarımı paylaşayım dedim ama derdim ve anlatmak istediğim şey acınır durumda olduğumuzu anlatmak, dikkat çekmek değildir, yanlış anlaşılmasın, pis küfür ederim...
"damdaki deli, seni özlüyorum kardeşim... yattığın yerde dinlen"
arkalardan erman'ın sesi yükseldi mi ders bitmiş, ara verilmesi gerektiğinin işaretidir. takıntılı adam kardeşim, dakik ayrıca, hassas bu konuda, hayatta herkesin bir amacı olmalı değil mi ? belki de erman'ın amacı bu, kim bilir ! türkçe öğrenmek değil belki, amaç sosyal olmak, anlatım bozuklukları erman'ın sikinde değil ben öyle anladım. otistik spektrum bozukluğu doğarken arkadaş olmuş kendisine, araları gayet iyi yanlış anlaşılmasın...
özge var bir de, 21 yaşında, dünya güzeli...
ama matematikle kafası hiç barışmamış, türkçe iyi, tarih tamam sanırım...
soru soracaklarına, sınav yapacaklarına bu kızı podyumda yürütseler daha başarılı olur diye düşünüyorum. ben anlamadım bir ayağının diğerinden epey kısa olduğuna ve lanet olası sözlük yazarlarının şu sol ayak şerçe parmaklarını bir yere çarptıklarında yaşadıkları tarifsiz acıyı, özge'nin çarptığı nesneye yaşatması başka bir güzel tarafıdır ayağının protez olması...
"sevdim seni dostum"
manzaralar renkli, manzaralar umut dolu, manzara, bir tekerlekli sandalyenin üzerinden bakabilmek hayata, takılmadan, manzara, hayatın derinliklerinde saklı renkleri görmek, gerçeklerini değil, manzara, dudaktan dökülenleri duyamamaktır...
