Bu dünyada her şey dönüşüm içindedir. Bir gün önce gördüğün su birikintisi yarın bulut olacaktır. Ya da elektrik enerjisi ampulde ışık ve ısı enerjisine dönüşür. Ama asla yok olmaz. Aynı şekilde bu dünyada var olan bedenlerimiz bu dünyada toprağa karışıp hayvanlara, bitkilere besin olacak. Fakat bu dünyadan olmayan bir parça taşıyoruz içimizde. Ruh... işte o bu dünyadan olmayan ait olan yere varacak. Bu belki cennet belki cehennem... Seçimlerimiz sonucu neresi olduğu belli olacak.
ölünce kemiklerinden etine kanina kadar malzemen dönüsecek iste. gerisi yok.
burada asil soru ben neyim, benim bilincim nedir, benim düsüncelerim ne olacak ...
eger birazcik kafan calisiyorsa yavrum, kari milletinden uzak dur, cünkü hayat kisa, kari dirdirina harcama... otur kahveni ic iste, siktir et kari milletini... senin bilincin karilarin manyak hormonel dengesizligini düsünecegine Einstein in izafiyet hk. daki düsüncelere nasil vardigini düsünsün.
ölünce programin bitecek iste. olay gaye aramak degil, olay sonucu anlamak...bu arada sonuc 2100 yilinda insanlik acisindan boka saracak, demis olayim.
EEH EVET BAŞLIYORUZ- Kur'an'da olan ve Din dersimizde olanlara göre... ilkbaştaruhlaraleminegidipbekleyeceksonrakıyametkoptuğundadiğerinsanlardayanımızaspawnlanacaksonramahşeregideceğizsonrayenidendirileceğizsonraiyiolancennetkötüolancehennemegidecekahirethayatıbaşlamışolacak.
ölümden sonra bir yaşamın olduğuna inanmak bazen çok saçma geliyor, bazende çok mantıklı geliyor. Madem öldükten sonra bolluk içerisinde bir yaşam sürdürücez ve hep ödüllendirilicez. Peki neden burda sürekli acı ve üzüntü yaşıyoruz. Hadi diyorum bazı şeyleri haketmek için önce belirli sınavlardan geçmek lazım di mi? peki neden bu sınavlar bizim önümüze hayat olarak konuldu? niye 60-70 yıl yaşıyoruz? Ayrıca bir daha gelmiceksek bu dünyaya öbür tarafta gerçekten ruhların müthiş bir şekilde ödüllendirilmesi lazım ki insanlar burayı aramasın. Peki bu ödül ne?
O kadar çok "ne" var ki öbür yaşamla ilgili. Bir tek ölünce öğrenebilicez.
Beden için son belki, ama ruh için degil. Ruh bedeni terkedecek. Hayatimiz boyunca ruhumdan çok bedenimize çalistik. Ama bi bakicaz aslolan ruhmus bize kalan. Ruhumuz yola devam edecek. Sonra huzur içinde mi, azaplarda mi buyuk hesaplasmayi beklicez o allahin takdiri. Efendim sonra uzuuun uzun kah buhranlar icinde, kah keyiflenerek yasadigimiz bu hayatin her ani gozlerimizin onune serilecek. Bumuymuş yani dicez. Bir bir asil o zaman dokucez etegimizdeki taslari. iyilik ve kotulukler icin, her sey icin cok gec olacak. Ölünce ne olacak? Sanirim hemen herkes asagi yukari ayni cumleleri kurar. Ölünce ne olsun? Bi degisiklik olsun bi gidim huzur olsun..
