ölüm doğumla birlikte yapışır insanın sırtına. yaşamak demek üzerinizde doğan ve batan güneş sayıları süresince aldığınız nefes sayısı demek değildir. yaşamak demek ömrünüzün matematiksel rakamları toplamı dışında bu süreç içerisinde insanca yaşamak uğruna verdiğiniz mücadele demektir. işte bu yüzden direnmektir yaşamak!
olması gerekendir, hep ölümü düşünerek hayata kişi tutunamaz. yani zaten öleceksin ve ölümün acısını çekeceksin bir de ölümü düşünüp hayatında varken neden canını sıkacaksın ki? yani ölümde olsa kişi hayata bağlanmalı ölümü düşünüp kasmanın ölümü önleyen yada geciktiren bir yanı yoktur.
farkında olmadan çoğumuzun yaptığı şey. ölmeyecek olan var mı?intihar edenler ya da hayata küsenlerin bizden tek farkı, ölümü bizim unuttuğumuz , onların ise hep omuzbaşlarında taşıdığı gerçeği değil midir?
