tümüyle yoktan var olduğumuz iddiası,
doktorların her gün müşahede ettiği,
biyologların,
kimyagerlerin her gün tanık olduğu deneylerle,
elimizin altındaki bilgisayarın milyarlarca transistörle, milyarlarca sebep sonuç zinciriyle zihnimizden, inançlarımızdan bağımsız biçimde çalıştığı gerçeğiyle de çelişiyor.
muhtemelen sünni islam kaynaklarının uydurma hadislere dayanan tevillerine inanıyorsunuz.
allah ın her an her şeyi yarattığı tezi, tamamıyla farazidir.
gerçekliğin özünde insan zihnine ve zihinlerin külli bir toplamı olduğuna dayanan,
maddi gerçekliği bütünüyle reddeden kadim grek felsefesine, platonizme dayanıyor.
eşariliğe ve sünniliğe de felsefe yoluyla sızan bu argüman yüzyıllar önce terk edildi.
evren adlı obje, bi özne olan allah ın külli zihninden ve insanın cüzi zihninden bağımsız olarak mevcut.
siz odanızda, elinizdeki samsung ve iphone telefonun ekranından sözlüğü takip ederken, oturduğunuz evin geri kalanını, bulunduğunuz muhit üzerindeki cadde ve sokakları o an için algılayamıyorsunuz diye, ve o an için başka hiç kimse o alanı algılamıyor diye, allah bunları geçici olarak yok kılıp, yeniden algılamaya başladığınızda atomlardan başlayarak sıfırdan, silbaştan, yoktan yaratmıyor. anne karnında da yoktan yaratılmadınız anlayacağınız. bildiğimiz her şey, devam eden bi sürecin sürekliliğin doğal bi sonucu.
bedeninizi, beyninizi ve zihninizi oluşturan atomlarla beraber tüm fiziksel gerçeklikle etkileşim içindesiniz. ve atomlardan oluşan bedenle mikroskobik parçacıkları gözlemlemeye çalıştığınızda, belirsizlik ilkesi doğuyor, çünkü hemen hemen her şey özünde aynı parçacıklardan oluşmakta.
ben, uludağ sözlük ekranına baktığım oda haricinde,
bulunduğum evi,
apartmanı,
sokağı, caddeyi,
yaşadığım ülkenin geri kalanını,
yüz binlerce dağ, ova, nehir, mağara, ormanla,
dünya üzerindeki tüm okyanus ve kıtaları,
güneş sistemi ve içinde bulunduğu yıldız tarlasını,
evrendeki yüz milyarlarca galaksiyi o an için algılayamıyorum diye, bu onların var olmadığı, algıladığım her şeyin saniyenin sonsuzda birinde allah tarafından yok edilip yeniden var edilebileceği, var olan her şeyin zihinle etkileşmesi gerektiği, zihinle etkileşmeyen illiyet, nedensellik bağının evrende zorunlu olarak var olamayacağı anlamını çıkarmaz.
kainatın tamamında on milyarlarca süreye yayılmış, zihinden bağımsız olarak işleyen sebep-sonuç, illiyet ilişkisi var. ve bu ilişkiler o kadar köklü matematiksel denklemler, örüntüler tezahür ediyor.
zihinsel alem (cüzi, külli irade, allahın zihni, insanların zihni, kedi, köpeğin, kuşların zihni, makinelerin zihni v.s. ),
maddi alem (cennet, cehennem, evren, ve bildiğimiz fiziğe aykırı biçimde var olan, allah ın yarattığı sonsuz sayıda alem ),
matematiksel alem (tüm teoremlerin ezelden beri mevcut olduğu platonik diyar )
söz konusu olduğunda,
matematik ve evrenin allah ın zihninden mi doğduğunu,
allah ın matematiksel gerçekliğin bi parçası mı olduğunu,
yoksa zihnin allah ın iradesinin sonsuz maddi alemle, hiçliği kapsayacak, yekvücut biçimde ezelden beri mevcut mu olduğunu kesin olarak bilmiyoruz.
insanda ölümden sonrasının varlığı düşüncesinin yokluğundan daha büyük bir anlamsızlık oluşturduğunu düşündüğüm zamanlar oldu. Yaşadıklarım karşısında birilerinin cehennemde yanma fikri içimi soğutan bir metafor olmadı hiçbir zaman. Bunun yerine Tanrıya "Bunu bana neden yaşattın?" haykırışlarım daha fazlaydı. inancımı agnostik bir zemine oturttuktan sonra ise bir şeylerin hazzını da yasını da öteki dünyaya bırakmak zorunda olmamak hayattan aldığım zevki artırdı. Ölümden sonrası yoksa bunca yaşanana değer bir son olsun diye yaşıyorum.
