lise sonda sigaraya başlamıştım. en serseri olduğum zamanlardı. her şeye cesaretimiz vardı o zamanlar. yine böyle cesareti bol olan bir gece evde sigara içmeye karar vermiştim. ailem sigara içtiğimi bilmemesine rağmen onların uykularına güvenerek geçtim mutfağa. camı açtım, düzgün şekilde içmeye başladım. 1 dakika geçmedi, mutfağın ışığı yandı. baktım babam. diyalog şöyle.
babam: kolay gelsin.
ben: eyvallah.
ben: (hassiktir.)
sigarayı attığım gibi halı desenlerini inceleye inceleye odama yürüdüm. o gün farketmiştim halılarımızdaki renk uyumunu. sonra bildiğim tüm duaları etmem işe yaramıştı. şu an hayattayım.
Kizin biri beni eve davet etti tabi bende kirmadim gittim bana evde kimsenin olmadigini soyluyordu meger babası kızının ne mal oldugunu bildigi icin kızi kandırmış pusuya yatmış. Beneve girdikten sonra 5 dakka gecti geçmedi babası geldi ev 4.kattakacma şasım yoktu babası ve amcası beni oyle bi dövmüs ki iki hafta sadece çorba içebildim kırık kemik sayısı 4 tü.
Biri çok ufakken vuku bulmuştur. Diğeri ise 12 sene önce lise cağında 3 gün koma sonrası anı bir utanma yaşamıştım.
Enteresan olan ise uyanınca insanın nooluyo aq modunda olması.
