bir daha aşık olamamak.
bir daha zam haberleriyle uyanamamak.* çiçek pasajı nda rakı içememek.
intiharı düşünememek.
bir daha ölümden korkmamak.
bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyememek.
baba olamamak bir daha. *
bir daha hiç pişman olmamak.
sözlüğe saçma sapan entyr girememek.
ayar alıp ayar verememek.
çaylaklıktan korkmamak.
moderatörü iplememek.
ve en önemlisi;
nereye gittiğini bilememektir.
LEON
"isteyene"
çok kötüyüm,
bu ülkeyi yerle bir edebilecek kadar güçlü
haykırabilirim,
dünyadaki bütün bulutları kıskandıracak kadar
ağlayabilirim sanki,
aniden dışarı çıkıp karşıma gelen herkesi,
ellerimle boğabilirim,
gözlerimle tüm ormanları
yakabilirim acımadan
yada düşünebilirim beynim patlayana kadar,
belki şu elimdeki bardağı kırıp, sivri ucuyla
bileklerime yazabilirim çaresizliğimi,
insansızlıktan ölene kadar susabilirim de,
belki de kor gibi sıcak bir suya çırılçıplak
dalabilirim son nefesimi alıp.
yada usulca yaklaşıp birisine,
-seni seviyorum- diyebilirim...
30.01.1997
Ölmek bu mu acaba ? *
bazen de her şeyden kurtuluştur, sizi sıkan bütün o konulardan, içinizi kemiren düşüncelerden, kalbinizi sıkan o elden kurtulmaktır, ama istemeyle olmuyo işte, cesaretin de yoksa kendin halletmeye oturup bekliyosun, bitse de gitsek artık diye.
