Arkadaşım intihar ettiğinde facebookta bir gönderi paylaşmıştı ama kimse ne olduğunu anlamamıştı ilk başta. Ben o zamanlar işcilere yardım ediyordum erik dönemi dükkandayız. Telefonum çaldı arkadaşım arıyor haber veriyor intihar ettiğini ben kalakalıyorum öyle. Bir şey paylaşmış görmedin mi diyor hayır görmedim diyorum. Dayımlara koşuyorum internet orada. Açıp bakıyorum bir yandan da ağlıyorum. Sitemler etmiş dünyaya,insanlara, kötülüklere tabi Türkçesi bozuk orada da toparlayamamış lafı canım benim. Ne yapacağımı bilmiyorum yakın arkadaşlarını arıyorum bir yandan sayfasına göz atıyorum. Hayat dolu gözlerine bakıyorum. O gözler nasıl olur da artık açılmamak üzere sonsuza dek kapanmış olabilir. Kimisi kız arkadaşı yüzünden dedi sonradan. Önemli değildi neden olduğu. Yoktu o artık yoktu. Ondan geriye kalan bir facebook sayfası bir zamanlar içinden geldiği paylaşımları taşıyan ve gerisi kocaman bir hiç. ilerde hepimizin dahil olacağı bir sanal mezarlıkta kalacak adımız ne acı.
Ara sıra ölen arkadaşımın facebookuna bakarak yaptığım. Sanki yaşıyormuş gibi profili duruyor karşımda. Yazsan cevap gelecekmiş gibi. Ama yok.
Aradan yıllar geçecek, biz yaşımızı almış gitmiş olacağız, ama dönüp profiline baktığımda o hep aynı yaşta kalacak.
Ölen sözlük yazarlarının profillerine, Entrylerine de bakmıştım. Dokunuyor insana, bu okuduklarını yazanların şimdi toprağın altında oluşunu konduramıyorsun.
Bende Bağımlılık haline gelen durum. internet haber sitelerinde gezinip günde onlarca cinayet, kaza vs gibi durumlardan vefat eden isimleri facede aratıp profillerine bakıyorum.
Yoğun olarak kullanılan ad ve soyadlı olanlar hariç. Onları bulmak epey zor haliyle.
Hele dünya ile, ölüm ile ilgili yazdığı bir şeyler varsa, çok daha zor gelir adama. Bir zamanlar intihar eden Mehmet Pişkin'in maillerine rastlıyorum bazen. insanın içi çok garip oluyor.
Lisede en yakın arkadaşım intihar etmişti. Bayram günü intihar etmiş. Arefe günü konuştuk, çok zeki, eğlenceli bir insandı. Evlerinin balkonundan atlayarak intihar etmiş. 1 hafta kendime gelememiştim. Ailesi net bişey söylemiyor, intihar mı? Cinayet mi? Babası çok rahat. Öldü ya yapıcak bişey yok modunda. Annesi çok sakin. Taziyeye gidince çıldırmıştım.
