Ah ah... ne ara bu kadar marjinal olduk. Aklıma dövüş kulübü filminden şu replik geldi:
"Biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema yıldızı, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük ama olamayacağız...Hepimiz heba oluyoruz...Bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor ya da beyaz yakalı köle olmuş...Reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşindeyiz...Nefret ettiğimiz işlerde çalışıyor, gereksiz şeyler alıyoruz... Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız...Bir amacımız yok; ne büyük savaş ne de büyük bir buhran yaşadık...Bizim savaşımız ruhani savaş... Ve bunalımımız kendi hayatlarımız..."
Sözlükte ilk defa çıplaklı bir şeye destek veriyorum. Yani müthiş bir samimiyet göstergesi bence. Herkes çıplak aglayarak bulgur pilavı yesin. Yaşasın bohem hayat. Yihuu.
Mütehassıs ruh hekimi bir doktorun anlattığına göre bir adam şehrin orta yerinde anadan üryan soyunsa, koşsa gezinse veya yürüse fakat hiç gülmeden ve başkaca bir eylem yapmadan, deli raporunu alır.
