kendi başıma giyinmeyi öğrendiğimden beri peşimi bırakmayan, aklıma geldikçe beceriksizliğime üzüldüğüm durum. hele bir de duştan çıktıysanız felakettir!
ortak kullandığımız çorap çekmecesine kadar, elimde seçtiğim kıyafetler ve belimde havluyla, şıpıdık şıpıdık yürüdüğüm yetmezmiş gibi bütün bunları her sabah tekrarlamanın verdiği hazımsızlık ve zaman zayiatı ; ağır ağır , hissettirmeden öldürüyor beni.
havluyla dolaşırken de yapılan çirkin şakalara katlanamıyorum. bu şakalara da haftanın 3 günü maruz kalıyorum ve sevgililik müessesesi bu iğrenç şakaları sindirip, küçük flörtleşmeler gibi gösteriyor.
