bu kadar düşebileceğim hiç aklıma gelmezdi. ama başıma geldiği için şanslı hissediyorum kendimi. tecrübe oldu.
öğle yemeğinde dünkü ekmeği sarma konserveyle beraber beğenmeyerek yedikten sonra zaten bayat diyerek çöpe atmaya karar verdim. ekmekle beraber poşetin içine sigara külü ve izmariti de attım. poşeti çöpe attıktan sonra bir de üstüne çaydanlıktaki çayları döktüm. daha sonra gecenin bu saatinde başım ağrıyacak derecede açlık çöktü. çevrede de yemek yiyebileceğim bir yer olmadığı için kahvaltılıklarla idare ederim diye düşündüm. her şey hazır ama o da ne ekmek yok. düşündüm ve çöpten yemek ayıklamaya çalışan insanlar geldi aklıma. sokaktaki çöplerden. dedim allah affetsin ölecek değiliz ya. ve daldım çöpe çıkardım. biraz kötü koku sinmiş üstüne ama olsun tadı normaldi.
Atılan soğan halkalarının gecenin ilerleyen saatlerinde çöpten çıkarılıp yenmesiyle bir arttırılabilecek hadise. "Aman ne olacak çöpte sadece kağıt var" gibi kuru avuntularla da yapılan eylem meşrulaştırılır. Utanmazlık ayyuka çıkar dermişimasd. Yine olsa yine yaparım zerre de utanmam. Zaten tiksinmem oraya girmiyorum bile. Çünkü Pasaklı olmak kalp minnoş kalbim.
