ülkenin %80’i çomar. bu bir din dil ırk veya parti meselesi veya eğitim meselesi değil. bu toplumsal kurallara uyabilmek, özbenliğini geliştirebilmek kendi düşüncelerine sahip olabilmek ve objektif görüş açısına sahip olabilmekle ilgili.
bir hükümetin ya da siyasileştirmeden devletin diyelim, yapması gereken şeyleri yaptığı için alkışlayıp, tersliklerine bunlarla göğüs germek çomarlıktır. çünkü körü körüne inanç ve güven vardır. aynı kişilere sorsan babana bile güvenmeyecen der.
bir siyasi parti sırf ülkenin kurucusu tarafından kurulduğu için taraftar toplayıp bunun kaymağını yiyorsa bu kaymağı yedirenler de bir o kadar çomardır. kendileri de içten içe bilirki o parti aslında o değildir ama kolaya kaçar işte.
bir de kültürel çomarlar var. mesela her yerde yazmasına rağmen toplu taşımada sağda değil de solda duran, sıranın arkasından önüne insanların hakkını gasp ederek geçmeye çalışan, kendinden olanların yaptıklarına susup olmayanlara veryansın eden... daha da uzar gider.
ben bunu %80 i sığır diye nitelerdim ama çomar da oluyormuş aslen.
Velhasıl çomar olmak, sana yakışanı yapmaktır arkadaşlar.
