zordur lan. aylar oldu arayamadım. en son cesaret edip arayınca '..kayıtlı böyle bir numara yoktur' dedi telesekreter. efkarıma efkar kattım. bi sigara daha yaktım.
daha acısı; aradığın, konuşmak istediğin, nasıl olduğunu öğrenmek için çırpındığın halde ses vermemesi, ses vermemesi, git başımdan muamelesiyle derde dert eklemesi.. özlemek aynı şiddette olmasa da genelde karşılıklıdır oysa.
belli ki zamanında çekmişsin resti "arama lan beni mesaj falan da atma" belkide sen onu özlerken o bir başkasını özlüyodur. boşverin abi rusya güzel yer orda kızlar teklif ediyomuş zaten.
ölmüş insan bile olsa ararsın,ararsın da yine basucunda çalar telefon. keske en azından konuşma imkanı olsa.göremediğin sarılamadığın anlar yerine biraz bari konuşabilsen...
iÇinde bulunduğum durumdur. Çok özlenen kişiyi arayınca iÇinden geÇen her şeyi bozar ve kendisiyle neden uzun süredir ayrı olduğunuzu hatırlatacak hareketlerde bulunur. Umudunuzu kırar. Gerek yok o yazmıyosa siz de yazmayın.
sırf onu arayamıyorsun diye hiç kimseyi aramazsın, herkesi aramaz hale gelirsin. bir üst versiyonu telefon kullanmayı bırakmaktır. telefon hattının her gün kapalı olmasıdır.
Öncelikle numarasını isteyemediğin nsandır istediğinde 24 saat iÇinde aramak durumda kalırsın aradığında ilk ve son kez ararsın.tabi bir Çeşidi sadece imkanınız varsa kesinlikle arayın ve onu aska kaybetmeyin.
insanda sanki karnına yumruk yemiş gibi bir his uyandırır. günlük hayattaki herhangi bir şey sana onu çağrıştırır. daha önce birlikte gittiğiniz yerler, beraber yaptıklarınız artık sizin için birer işkenceye dönüşür. eliniz telefona gider bari bir mesaj atayım diye düşünürsünüz ama yapamazsınız da. hayır sebebi gurur değil. daha kötüsü bir sonuca ulaşmayacağını çok iyi bildiğiniz için yapmazsınız. o yüzden kendinizi yer bitirirsiniz.
--spoiler--
söylenecek çok sözüm vardı, hepsi yarım kaldı
neler ummuştum hayattan? elimde ne kaldı?
kırılan kalbim miydi yoksa karnımdaki bu sancıyla?
küflenmiş ruhum unutmadı, unutmadı seni hala!
