Hiçbir zaman vazgeçmedim. Her zaman kendime koyduğum hedeflerime ulaştım ve hep ulaşacağım. En büyük hayalimi de gerçekleştirip huzur içinde, keşke demeden öleceğim. Kafama koyduklarımı yapamazsam varlığımın bir anlamı olmaz.
Mutlu olmaya çalışmaktan vazgeçtim çünkü ne kadar çok uğraştıysam o kadar çok dibe battı tüm umutlarım. Her ne kadar çabaladıysam, birer birer yıkıldı bin bir kuvvetle ördüğüm duvarlarım üzerime üzerime.
Babamla aramı düzeltmeye çalışmak, olmayınca olmuyor işte zorlamamak gerek iki tarafta sessiz kalınca daha iyi.tabi sonuç olarak bı saat mesafedeki evinize ıkı yılda sadece iki kere gidiyorsunuz ama olsun alışıyor insan, sıkıntı olmuyor bi yerden sorna.
çok hevesleniyordum boynuma takayım profesyonel fotoğraf makinamı ince detay fotoğraflar çekeyim. hep of keşke alsam, çok istiyorum diye orada burada konuştum durdum yıllarca. hatta ortaokulda fotoğraf kulübüne girmiştim deli gibi istiyorum çok istiyorum diye. hoca da beni okulun gittiği bütün gezilere götürüyordu fotoğraf çekeyim diye.
sonra büyüyüp esas olaya girebileceğim çağlara gelince fark ettim ki çok da istemiyormuşum bu fotoğrafçılık işini.
ortaokuldaki kulüp arkadaşlarımdan çok özür diliyorum. keşke siz gitseymişssiniz gezilere. hiç de eğlenceli değildi.
